Image by Chris

Πολλές φορές ακούω από φίλους, αλλά και ανθρώπους που θέλουν τη δική μου βοήθεια και έρχονται να γυμναστούν μαζί μου, ότι η άσκηση είναι πολύ δύσκολη και βαρετή.

Συχνά μάλιστα μου αναφέρουν, ότι έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν να την εντάξουν στην καθημερινότητά τους, αλλά για κάποιο λόγο τα παράτησαν.

Για να είμαι ειλικρινής, κάτι τέτοιο ακούγεται πολύ παράξενο στα δικά μου αυτιά.

Είναι τρόπος ζωής για μένα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και όταν για κάποιο λόγο χρειαστεί να σταματήσω να ασκούμαι (για μερικές μέρες, όχι περισσότερο) αισθάνομαι να μου λείπει κάτι.

Θα μπω λοιπόν στη διαδικασία να σκεφτώ μέσα από ένα άλλο μυαλό. Ένα μυαλό ενός ανθρώπου που δεν έχει γυμναστεί ποτέ, αλλά το θέλει. Ανεβαίνει περπατώντας μία ανηφόρα και λαχανιάζει.Κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέπτη και το είδωλό του δεν του αρέσει.

Παίρνει λοιπόν την απόφαση να τα αλλάξει όλα αυτά.

Και η απόφαση αυτή πρέπει να είναι δική του.

Κανείς άλλος δεν μπορεί να τον πείσει.

Image by oklanica

Πώς όμως; Ποιός είναι ο σωστός τρόπος να βάλω την άσκηση στη ζωή μου, να μην τα παρατήσω και παράλληλα να έχω και τα επιθυμητά αποτελέσματα; Γίνεται αυτό;

Η απάντηση είναι φυσικά θετική! Προφανώς και γίνεται!

Το μόνο που χρειάζεται είναι η απόφαση και η διάθεση για προσπάθεια από τον ίδιο τον ασκούμενο και η σωστή καθοδήγηση.

Εφ’ όσον θεωρούμε λοιπόν δεδομένη τη διάθεση για προσπάθεια, ας προσπαθήσουμε να βρούμε κάποιους τρόπους να εφαρμόσουμε τη θεωρία στην πράξη.

Image by oklanica

Αρχικά φτιάξτε ένα μικρό ‘’συμβόλαιο’’ με τον εαυτό σας.

Ένα μικρό χαρτάκι, όπου μέσα θα αναγράφονται 3 λόγοι για τους οποίους θέλετε να ξεκινήσετε να γυμνάζεστε. Αυτοί οι λόγοι είναι καθαρά δικοί σας και αποτελούν τους στόχους σας.

Γιατί, αν δεν έχουμε στόχους, δεν έχουμε και πορεία.

Είναι σαν να είμαστε μπροστά σε ένα δρόμο, να θέλουμε να φύγουμε από το σημείο που βρισκόμαστε και να μην ξέρουμε προς ποιά κατεύθυνση να κινηθούμε. Έχω πολλά τέτοια παραδείγματα από ανθρώπους που αθλούνται μαζί μου.

Επιγραμματικά θα αναφέρω ορισμένους:

• Για να είμαι υγιής
• Για να μην πονάει η μέση και ο αυχένας μου
• Για να αγαπήσω το σώμα μου και να αισθάνομαι καλά μέσα από αυτό
• Για να χάσω 20 κιλά
• Για να τερματίσω ένα μαραθώνιο
• Για να μπορώ να κάνω έστω μία έλξη στο μονόζυγο
• Για να μείνω πιο εύκολα έγκυος και να αποκτήσω ένα παιδί
• Για να πάρουν τα πάνω τους οι γλουτοί μου
• Για να χωρέσω στο αγαπημένο μου παντελόνι, που πλέον δε μου κουμπώνει
• Για να μη με λέει ο προπονητής μου “χοντρομπαλάκι” :p (αυτό είναι το αγαπημένο μου και ακόμα γελάω κάθε φορά που το βλέπω, γιατί αναφέρεται σε μένα προσωπικά με τη μορφή πειράγματος)

Όσα προανέφερα αποτελούν πραγματικούς στόχους πολλών ανθρώπων, διαφόρων ηλικιών και εντελώς διαφορετικού σημείου έναρξης όσον αφορά στο επίπεδο της φυσικής κατάστασης.

Σημασία όμως δεν έχει από που ξεκινάει ο καθένας, αλλά που θέλει να φτάσει.

Αφού λοιπόν γράψετε τους τρεις αυτούς δικούς σας λόγους, καρφιτσώστε τους σε ένα σημείο που θα τους βλέπετε καθημερινά.

Ξεκινήστε ένα ψυχολογικό παιχνίδι με τον εαυτό σας.

Κάθε φορά που θα έχετε αμφιβολίες για το αν θα πρέπει να πάτε να γυμναστείτε, να κοιτάτε αυτό το χαρτί.

Αν δεν είστε εκεί που λέει το χαρτί, να πάτε.

Αν είστε, αλλάξτε αυτά που λέει το χαρτί.

Οπότε θα έχετε πάλι 3 λόγους για να μην τα παρατήσετε.

Image by d26b73

 

Φροντίστε να γνωστοποιήσετε στο κοντινό σας περιβάλλον, τη διάθεσή σας να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας.

Είναι πολύ όμορφο σε κάθε προσπάθεια να έχουμε συμμάχους τους ανθρώπους που αγαπάμε και ξέρουμε ότι μας αγαπάνε κι αυτοί.

Αν είστε καπνιστές, υπέρβαροι κλπ να έχετε υπομονή με τον εαυτό σας.

Καλό είναι να μην βάλετε στόχους μαζεμένους που θα σας προκαλέσουν στρες και σωματική πίεση.

Ο λόγος που οι περισσότεροι άνθρωποι παρατάνε τους στόχους τους είναι γιατί είναι πάρα πολύ φιλόδοξοι και απαιτούν μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητά τους.

ΝΑΙ είναι κακό το κάπνισμα.

ΝΑΙ είναι κακό για την υγεία το περιττό βάρος.

Αλλάξτε όμως ένα κακό τη φορά και στην πορεία θα είναι ευκολότερο να γίνουν και μεγαλύτερες αλλαγές.

Η προσαρμογή του οργανισμού θα είναι πιο ομαλή και οι στόχοι θα γίνουν ευκολότεροι.

Ας προχωρήσουμε τώρα στο κομμάτι της φυσικής δραστηριότητας.

Να επιλέξω κάποιο άθλημα;

Να πάω γυμναστήριο;

Να βγω έξω στο δρόμο να τρέξω;

Τί είναι καλύτερο για μένα;

Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.

Η επιλογή της αθλητικής δραστηριότητας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους στόχους που έχετε θέσει οι ίδιοι στον εαυτό σας.

Αν για παράδειγμα θέλετε να ανεβείτε τον Όλυμπο, το να παίζετε καλό τένις δε θα βοηθήσει. Φαντάζομαι είναι κατανοητό.

Το επόμενο βήμα είναι να ζητήσετε τη βοήθεια από κάποιον ειδικό. Κάποιον γυμναστή. Όχι ένα φίλο σας που γυμνάζεται χρόνια και ‘’ξέρει’’. Γιατί πιθανότατα δε θα ξέρει αρκετά!

 

Η βοήθεια του γυμναστή θα αποδειχθεί πολύτιμη όταν θα χρειαστεί να βγείτε για λίγο από τη ‘’ζώνη βολής’’ του οργανισμού σας. Θα είναι ο άνθρωπος που θα σας καθοδηγήσει σωστά και θα σας πιέσει λίγο παραπάνω όταν θέλετε να σταματήσετε.

Είναι βέβαιο ότι κάποιες φορές θα χρειαστεί να κουραστείτε λίγο περισσότερο. Άλλωστε για να πετύχουμε κάποιο αποτέλεσμα και να φτάσουμε σε ένα στόχο που δεν είχαμε ποτέ, πρέπει να είμαστε διατεθιμένοι να κάνουμε και κάτι που δεν έχουμε ξανακάνει ποτέ. Έτσι δεν είναι;

Αυτό φυσικά δεν είναι λόγος να αποθαρρυνθείτε και να σταματήσετε την προσπάθειά σας. Πολλές φορές μάλιστα έχει ο κόσμος τη λανθασμένη εντύπωση ότι η λέξη γυμναστική σημαίνει πόνος.

Ότι τις πρώτες μέρες δε θα μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι να πάω στη δουλειά μου.

Ότι θα πρέπει να αλλάξω τελείως την καθημερινότητά μου.

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει. Και αν σας συνέβη κάτι τέτοιο στο παρελθόν ο λόγος είναι μόνο ένας. Ξεκινήσατε λάθος!

Παρομοιάστε την άσκηση με την πρώτη μέρα στο σχολείο. Τη μέρα που τα περισσότερα παιδάκια έχουν άγχος γιατί δεν ξέρουν αν θα τα καταφέρουν. Και όμως τα καταφέρνουν. Γιατί η δασκάλα δεν τα βάζει να γράψουν έκθεση από την πρώτη μέρα. Τους μαθαίνει πρώτα την αλφαβήτα. Μετά σχηματίζουν  λέξεις και μετά προτάσεις. Και ύστερα ακολουθούν και τα υπόλοιπα.

Έτσι λοιπόν πρέπει να είναι και η αρχή της φυσικής δραστηριότητας για κάποιον αρχάριο. Προοδευτικά θα αυξάνεται η ένταση αλλά θα δίνεται στο σώμα και ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής. Ιδανικά τις πρώτες μέρες το ερέθισμα θα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να μην αισθάνεστε ότι καταβάλλατε και ιδιαίτερη προσπάθεια.

Η απόψη ότι για να δουλεύει το μυικό σύστημα πρέπει να πονάτε ή να είστε πιασμένοι τις επόμενες μέρες είναι τελείως λανθασμένη.

Ούτε καλύτερα αποτελέσματα θα έχετε με αυτόν τον τρόπο και φυσικά αυξάνονται και οι πιθανότητες τραυματισμού των μυών, ενός σώματος ειδικά που δεν έχει συνηθίσει να δέχεται επιβαρύνσεις. Ο έτερος αλλά εξίσου σημαντικός λόγος που δεν πρέπει να βιαζόμαστε να φορτίσουμε έντονα το σώμα μας είναι η ψυχολογία.

Αν την πρώτη μέρα που θα γυμναστείτε η ένταση είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορείτε να αντέξετε, ο εγκέφαλος θα καταγράψει αυτή την εμπειρία αρνητικά. Αν το ίδιο συμβεί και τις επόμενες μέρες τα αρνητικά συναισθήματα θα είναι πολύ έντονα με αποτέλεσμα να τα παρατήσετε. Αν συμβεί όμως το αντίθετο, θα αισθάνεστε ευεξία και θα έχετε καλή διάθεση. Θα πείσετε τον εαυτό σας ότι μπορείτε να τα καταφέρετε και ότι τελικά δεν ήταν και ακατόρθωτο όπως ίσως νομίζατε.

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω και κάτι ακόμα. Είναι πιθανό, άνθρωποι υπέρβαροι να αισθάνονται άσχημα με την εικόνα τους και να ντρέπονται να γυμναστούν μπροστά σε αδιάκριτα και επικριτικά βλέμματα.

Να έχετε λοιπόν κατά νου ότι στους περισσότερους χώρους άθλησης θα βρείτε συμμάχους στην προσπάθειά σας. Θα συναντήσετε ανθρώπους που ξεκινάνε από την ίδια με εσάς αφετηρία. Αλλά και ανθρώπους πολύ πιο έμπειρους που θα σας δώσουν κουράγιο λέγοντάς σας τη δικής τους προσωπική εμπειρία. Με πολύ σεβασμό για την προσπάθειά σας. Αν λοιπόν αισθανθείτε και κάποια στιγμή κάποιο ειρωνικό βλέμμα επάνω σας ή ακούσετε ένα ειρωνικό σχόλιο, απομονώστε το. Δεν είναι ο κανόνας. Είναι η εξαίρεση που δυστυχώς πάντα θα υπάρχει αλλά δεν πρέπει να σας απασχολεί.

Βάλτε στόχους. Μπορείτε να τους πετύχετε! Αδύνατο δεν είναι τίποτα! Και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά μία μέρα συχγωρείστε τον εαυτό σας. Όλοι έχουμε καλές και κακές ημέρες. Κάνω αρκετά χρόνια αυτή τη δουλειά και δεν έχω συναντήσει ποτέ κανένα που να μετάνοιωσε που ξεκίνησε να γυμνάζεται! Που κατάφερε να πετύχει τους στόχους του!

Έχω όμως πολλές φορές ακούσει από ανθρώπους τη φράση :

Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να τρέξω. Μακάρι να μπορούσα να ζήσω το υπέροχο συναίσθημα του τερματισμού ενός αγώνα.

Και ο μόνος λόγος που δεν το κάνουν είναι ο κακός τους εαυτός.

Μην τον αφήνετε να σας κερδίσει!

 

---

άθληση άσκηση Γιάννης Σολδάτος γυμναστική κίνητρο φυσική κατάσταση