Μην μπερδευτείτε.
Εδώ δεν μιλάμε για ένα άγριο τρένο, αλλά για ένα αγριότρενο.
Πώς λέμε αγριολούλουδο, αγριόγατα, αγριογούρουνο;
Αυτή την αδάμαστη φύση, που υπάρχει σε όλες τις ελεύθερες υπάρξεις αυτού του κόσμου.
Βασικά….σε όλες τις υπάρξεις, αλλά είναι μεγάλη κουβέντα, που δεν είναι της παρούσης.
Λέμε αγριάνθρωπος και αναφερόμαστε κυρίως σε έναν άνθρωπο αγροίκο, που δεν ακολουθεί “πρέπει” κοινωνικής συμπεριφοράς.
Όμως ακόμη κι αυτός ζει τη δική του ελευθερία. Ζει ελεύθερος από κανόνες (ή κόντρα σε αυτούς). (περισσότερα…)

Χρόνια τώρα άκουγα για το βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου μέχρι που κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια μου.

Το “Έρως, Θέρος, Πόλεμος” είναι ένα βιβλίο, που δεν σε αφήνει να το αφήσεις.

Η ιστορία της Μαρίας που το ταξίδι της ζωής της ξεκινά από τη Σύμη, συνεχίζει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να καταλήξει στην Αθήνα.

Ένα κορίτσι με πείσμα, με όνειρα και επιθυμία να γράψει τη δική της ξεχωριστή ιστορία, μόνο που οι συνθήκες τα φέρνουν έτσι και αναγκάζεται να κάνει αλλαγές  στα σχέδιά της.

Το βιβλίο είναι πολύ ενδιαφέρον και μου αρέσει που παράλληλα παρακολουθούμε όλα τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, που διαδραματίστηκαν εκείνη την εποχή.

(περισσότερα…)