Ήταν το βιβλίο, με το οποίο ξεκίνησα τη χρονιά.

Από εκείνες τις περιπτώσεις, όπου έχεις πει άπειρες φορές, ότι θα διαβάσεις κάποιο κλασικό έργο, αλλά επιλέγεις για μέχρι τότε μία πιο τελευταία κυκλοφορία.

Ποτέ δεν είναι αργά, λένε, κι έτσι διάβασα τη “Μεγάλη Χίμαιρα” του Μ.Καραγάτση τώρα, που είμαι στο άνθος της ηλικίας μου.

Σας τα είχα πει εδώ: Η Μεγάλη Χίμαιρα

Τότε ήταν που άρχισαν να μου λένε για τη μετάφορά του στο θέατρο από τον εγγονό του M.Καραγάτση, το Δημήτρη Τάρλοου, και πως έπρεπε να δω την παράσταση και να πάρω πολλά χαρτομάντηλα και δεν πρέπει να την χάσω κλπ.
Η διασκευή του κειμένου είναι από τον Στρατή Πασχάλη. (περισσότερα…)