Άμνετ -Μάγκι Ο’Φάρελ
Written by ChichiMdou, Posted in Books, Timeline
Ένα αγόρι, που το πέρασμά του από τη ζωή χάθηκε στη λησμονιά, αλλά το όνομά του έμεινε στην Ιστορία ως ο τίτλος ενός από τα διασημότερα θεατρικά έργα όλων των εποχών, ζωντανεύει από την πένα μιας σπουδαίας συγγραφέως στην καλύτερή της στιγμή.
Αυτή είναι η τρυφερή και αβάσταχτα συγκινητική ιστορία του Άμνετ, που μια καλοκαιριάτικη μέρα του 1596 στο Στράτφορντ, αναζητά απεγνωσμένα βοήθεια για να σώσει τη δίδυμη αδερφή του, η οποία πέφτει στο κρεβάτι με πυρετό.
Κανένας δεν είναι στο σπίτι.
Η μάνα τους, η Άγκνες, είναι στον μαγισσόκηπό της, όπου καλλιεργεί βοτάνια, ενώ ο πατέρας τους λείπει στο Λονδίνο για δουλειά.
Οι γονείς δεν ξέρουν πως μέχρι το τέλος της εβδομάδας ένα από τα παιδιά τους δε θα είναι πλέον στη ζωή.
Εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα, το βραβευμένο μυθιστόρημα της Μάγκι Ο’Φάρελ αφορά τον δεσμό μεταξύ των διδύμων, έναν γάμο που φτάνει στο χείλος της καταστροφής από το βαρύ πένθος, ενώ, παράλληλα, αφηγείται την ιστορία ενός γερακιού και της κυράς του, των ψύλλων που μπαίνουν σε ένα πλοίο στην Αλεξάνδρεια, και του γιου ενός γαντοποιού, που αψηφά τις συμβάσεις προκειμένου να διεκδικήσει τη γυναίκα που αγαπά.
Όταν επιλέγω να διαβάσω ένα βιβλίο, έχω τη συνήθεια, να αποφεύγω να διαβάσω λεπτομέρειες για αυτό.
Αναζητώ αξιολογήσεις, αλλά δεν θέλω να μάθω περισσότερες πληροφορίες.
Θέλω, να το διαβάσω, χωρίς να έχω κάνει κάποια προετοιμασία.
Θέλω, το βιβλίο να με εκπλήξει από μόνο του!
Έτσι έκανα και με το “Άμνετ” της Μάγκι Ο’Φάρελ.
Χωρίς να διαβάσεις κάτι ή να σου πουν κάτι, από το όνομα και μόνο καταλαβαίνεις ότι το “Άμνετ” κάποια σχέση έχει με το “Άμλετ”.
Ενώ υπέθετα, ότι κάποια σύνδεση υπάρχει, δεν επιδίωξα να μάθω περισσότερα.
Αφού ολοκλήρωσα την ανάγνωση, έκανα την έρευνά μου και τελικά διαπίστωσα την σχέση με τον Σαίξπηρ.
Το 1596 ο γιος του Σαίξπηρ, Άμνετ, πέθανε και ο πατέρας του λίγα χρόνια μετά έγραψε το έργο με το ελαφρώς αλλαγμένο όνομα.
Το βιβλίο είναι ιστορικό μυθιστόρημα, βασιζόμενη σε πραγματικά γεγονότα της ζωής του μεγάλου συγγραφέα (π.χ. ήταν γιος γαντοποιού, παντρεύτηκε στα 18 την 26χρονη έγκυο Άγκνες).
H Ο’Φάρελ μεταφέρει άψογα την ατμόσφαιρα του τόπου και της εποχής σε τέτοιο βαθμό, που κάποιες στιγμή νομίζεις ότι πέρα από τα χρώματα και τις εικόνες, οσμίζεσαι τις μυρωδιές.
Έμαθα ότι υπάρχει η περιγραφή του σπιτιού του Σαίξπηρ, που διατηρείται στο Στράτφορντ.
Ομολογώ, ότι θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορέσω να το επισκεφθώ.
Σε όλη την αφήγηση δεν αναφέρεται το όνομα του μεγάλου συγγραφέα. Εκείνος είναι ο “σύζυγος”.
Η διήγηση ξεκινά παρακολουθώντας την αγωνία του Άμνετ , να βρει βοήθεια για την αδερφή του και στη συνέχεια με flash back ξετυλίγεται η ιστορία του ζευγαριού.
Θα έλεγα, ότι είναι μια ιστορία μεγάλης αγάπης, που φθείρεται σιγά-σιγά και ο πόνος της απώλειας την τραντάζει ακόμη περισσότερο, όπως συμβαίνει, βέβαια, σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις. Η απώλεια είτε φέρνει κοντά τους ανθρώπους, είτε τους απομακρύνει.
Η συγγραφέας μετακινεί σε διαφορετικές θέσεις τον αναγνώστη.
Τη στιγμή που κρίνεις αυστηρά τον ένα γονιό ή τον άλλο, νιώθεις τον πόνο που δεν τους χωράει το σώμα τους και γίνεσαι πιο ενδοτικός.
Η ιστορία από την αρχή της καλύπτεται με μία θλίψη. Ακόμη και όταν το πάθος φέρνει κοντά το ζευγάρι, υπάρχει κάποια σκιά.
Ίσως κρύβεται στον μυστήριο αλλά πολύ ενδιαφέροντα χαρακτήρα της Άγκνες.
Κάπως έτσι, νομίζω, ότι κατανοώ πως βγήκε όλος αυτός ο πλούτος της δημιουργίας του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
Και δεν αναφέρομαι μόνο στην απώλεια του γιου του.
Αν διαβάσετε το βιβλίο, θα κατανοήσετε κι εσείς την ανάγκη για ελευθερία, την εσωτερική αναζήτηση, αλλά και την ευαισθησία στη ματιά του.
Μου άρεσε πολύ.
Η μετάφραση του βιβλίου έγινε από τον Αύγουστο Κορτώ και μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του εδώ
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
#booklover