“Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη” – Ματ Χέιγκ & “After Life” – Ricky Gervais
Written by ChichiMdou, Posted in Books, Movies-Series, Timeline
Αυτά τα δύο έργα τέχνης τυχαία τα απόλαυσα παράλληλα και είναι από εκείνες τις φορές, που μου ταίριαξαν πολύ και “έσκαψαν” λίγο στο μυαλό μου(ε…ναι…και στην ψυχή μου).
Να σας τα “συστήσω” πρώτα όμως, για να έχετε μία ιδέα, για τι ακριβώς μιλάω.
Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη – Ματ Χέιγκ
Γράφει στο οπισθόφυλλο:
“Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο υπάρχει μια βιβλιοθήκη”, είπε.
“Και μέσα σ’αυτή τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’άπειρον. Κάθε βιβλίο σου δίνει μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μιαν άλλη ζωή, που θα μπορούσες να έχεις ζήσει. Να δεις πώς μπορεί, να ήταν τα πράγματα, αν έχεις κάνει διαφορετικές επιλογές…
Θα είχες κάνει κάτι διαφορετικό, αν είχες την ευκαιρία να ανaιρέσεις αυτά για τα οποία μετάνιωσες; “
Η ζωή της Νόρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Τότε, την τελευταία μέρα της στη Γη, όταν σημαίνουν μεσάνυχτα, μεταφέρεται σε μια βιβλιοθήκη.
Εκεί της δίνεται η δυνατότητα να αναιρέσει επιλογές και να απαλλαγεί από τις τύψεις της δοκιμάζοντας όλες τις διαφορετικές ζωές που θα μπορούσε να είχε ζήσει. Το αγωνιώδες ερώτημα που προκύπτει όμως είναι:
Αν έχεις άπειρες εναλλακτικές, ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις;
Το διάβασα μέσα σε δύο ημέρες με ένα γρήγορο ταξίδι στο χρόνο μαζί με την ηρωίδα.
Πήγαμε και ήρθαμε σε πολλά παράλληλα σύμπαντα με εξαιρετικό κινηματογραφικό στυλ.
Οποιοσδήποτε θα μπορούσε να περάσει από τη θέση της Νόρας.
Βασικά… πιστεύω, ότι κάποια στιγμή όλοι έχουμε περάσει από μία παρόμοια κατάσταση, όπου τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Είναι αυτές οι καταστάσεις αδιέξοδου και απελπισίας.
Και αυτό δεν έχει να κάνει με τη σημαντικότητα του θέματος, γιατί είναι και υποκειμενικό το τί θεωρεί σημαντικό ο καθένας για τον εαυτό του μία δεδομένη χρονική στιγμή.
Το σίγουρο είναι, πως όταν κοιτάμε πίσω, δεν αξίζει να μετανιώνουμε.
Πρέπει να αγκαλιάζουμε τις επιλογές μας, είτε έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα, είτε όχι.
Ποτέ δεν γνωρίζουμε, τί θα συνέβαινε, εάν κάναμε κάτι αλλιώς.
Ένα χορταστικά μεταφυσικό βιβλίο, αλλά και τόσο μέσα στα πλαίσια του λογικού, που με έκανε να το αγαπήσω.
Ενώ σκεφτόμουν, ότι θα μου άρεσε να δω τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη, κάπου διάβασα ότι σχεδιάζεται να συμβεί. Εξαιρετικά!
Το βιβλίο “Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη” του Ματ Χέιγκ κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός σε μετάφραση της Άννας Παπασταύρου
Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του εδώ
Και πάμε στη σειρά.
After Life – Ricky Gervais
To After Life είναι μια βρετανική τηλεοπτική σειρά μαύρης κωμωδίας-δράματος, που προβάλλεται στην πλατφόρμα του Netflix.
Δημιουργός, παραγωγός και πρωταγωνιστής ο υπέροχος Ricky Gervais.
Η σειρά έχει ολοκληρωθεί και αποτελείται από 3 κύκλους, που θα ξαναδώ σίγουρα και δεν το λέω συχνά αυτό (είπε η γκουρού των τηλεκριτικών :p) .
Η υπόθεση είναι γύρω από τη ζωή ενός δημοσιογράφου μιας τοπικής εφημερίδας, που έχει χάσει τη γυναίκα του, που ήταν ο άνθρωπός της ζωής του.
Ο πόνος και η θλιψη τον κάνουν σκληρό – ωμό/μισάνθρωπο, γιατί απλά δεν τον νοιάζει να συνεχίσει να ζει χωρίς εκείνη.
Στην μικρή κωμόπολη που ζει (το Ταμπούρι) περιβάλλεται από διαφόρων ειδών ανθρώπους, που τον νοιάζονται ( ο καθένας με τον τρόπο του).
Όλοι οι χαρακτήρες είναι ξεχωριστοί σε μία κωμικοτραγική βάση.
Πέρα από την υπόθεση, το κείμενο και τον ίδιο τον Gervais, που αγαπώ – αγαπώ-αγαπώ, έχει υπέροχο cast, καταπληκτική σκηνοθεσία και φωτογραφία σε μοναδικά τοπία (που βρίσκονται κάπου σε προάστια του Λονδίνου).
Δεν είναι μια σειρά, που μπορείτε να δείτε με τα μικρά παιδιά σας. Ναι, έχει μελαγχολία, αλλά συνάμα, στιγμές θα γελάσετε και η επίγευση θα είναι χαρμολύπη και ελπίδα.
Αξίζει να την δείτε : After Life – Ricky Gevais
Τί μου συνέβη, λοιπόν;
Και το βιβλίο και η σειρά με έκαναν να καταλήξω και να κάνω λέξεις, ότι ένα από αυτά που έχουν σημασία σε αυτή την ζωή είναι η καλοσύνη.
Μιλάμε συνέχεια για αγάπη, ευτυχία, χαρά, αλλά όλα αυτά δεν μπορούμε να τα βιώσουμε δυνατά και με διάρκεια, εάν δεν νιώσουμε καλοσύνη.
Και δεν αναφέρομαι στην “τυπική” καλοσύνη της προσφοράς και της ευγένειας, αλλά για εκείνο το συναίσθημα της απουσίας αρνητικού στο μυαλό, που απωθεί ζήλεια, φόβο, θυμό, πίκρα, κακία…
Απλά καλοσύνη!
Δηλαδή αυτή τη γαλήνη, που κάνει τη ζωή σου να έχει νόημα και αξία.
Γιατί ο χρόνος κυλά σαν νερό κι εμείς τον αφήνουμε να φεύγει μέσα από τα δάχτυλά μας. (Πςςςςςςς!!!)
Και αυτό, ενώ διάβαζα το βιβλίο και έβλεπα τον 3ο κύκλο της σειράς.
Ε, άρα κάτι θα αξίζουν, ε;