Σάγκι Μπέιν – Douglas Stuart
Written by ChichiMdou, Posted in Books, Timeline
Αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Γλασκόβη βρίσκεται σε παρακμή, οι πολιτικές της Θάτσερ έχουν βυθίσει ολόκληρες οικογένειες στην ανεργία, κι όλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν. Η Άγκνες Μπέιν είχε μεγαλύτερες προσδοκίες για τη ζωή. Ονειρεύεται πράγματα πιο σπουδαία: ένα δικό της σπίτι, μια ζωή με μεγαλύτερες πολυτέλειες, σαν εκείνες που βλέπει στα περιοδικά, οτιδήποτε θα μπορούσε να φωτίσει κάπως τη δική της γκρίζα ζωή. Προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της παραμένοντας περιποιημένη και όμορφη, αλλά τελικά καταφεύγει στο ποτό, βρίσκοντας σε αυτό ολοένα και μεγαλύτερη ανακούφιση.
Όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει, η Άγκνες και τα τρία παιδιά της θα βρεθούν σε αδιέξοδο, σε αυτή τη διαλυμένη πόλη. Και όσο εκείνη θα βουλιάζει όλο και περισσότερο στον αλκοολισμό, τα παιδιά θα αναγκαστούν να φύγουν, να σώσουν τον εαυτό τους. Ο μικρόςΣάγκι όμως μένει. Και δεν σταματά ποτέ να ελπίζει. Ελπίζει πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι καλύτερες, πως η μητέρα του θα σωθεί. Και την ίδια στιγμή, ο ίδιος αγωνίζεται να βρει την ταυτότητά του, να καταλάβει ποιος είναι και γιατί όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν κάτι διαφορετικό. Μια βαθιά συγκινητική ιστορία για τον εθισμό, τη φτώχεια και τη σεξουαλικότητα, μα πάνω από όλα την αγάπη.
O Douglas Stuart με γραφή ωμή αλλά και τρυφερή, μιλά για την ανέχεια, τις καταχρήσεις και τις διαλυμένες οικογένειες. Μέσα από το σκοτάδι όμως μας φανερώνει το φως την αφοσίωση και τελικά την ελπίδα.
Τις περισσότερες φορές που θα διαβάσω ένα βιβλίο, αναζητώ πληροφορίες για αυτό, αφού το έχω ολοκληρώσει.
Έτσι έκανα και με το Σάγκι Μπέιν του Douglas Stuart.
Διάβασα, λοιπόν, ότι η ιστορία βασίζεται σε πολλά στοιχεία της ζωής του συγγραφέα.
Ο ίδιος ήταν παιδί μονογονεϊκής οικογένειας και έχασε τη μητέρα του από τις καταχρήσεις σε ηλικία 16 ετών.
Όπως και ο Σάγκι φρόντιζε τη μητέρα του μέχρι τέλους και ο ίδιος βίωσε καταστάσεις άσχημες και βίαιες (ακριβώς, όπως ο μικρός ήρωας του βιβλίου). Αναγκάστηκε να ενηλικιωθεί πολύ γρήγορα, γιατί κάποιος έπρεπε να έχει αυτόν το ρόλο στο σπίτι.
Η ηρωίδα Άγκνες Μπέιν βουτηγμένη στο σκοτάδι με το μικρό Σάγκι να αγαπά και να αντιμετωπίζει τα πράγματα με μία ψυχραιμία – μία απόσταση, που σε κάνει να πονάς. Πόσο υπεύθυνο μπορεί να είναι ένα μικρό παιδί σε ένα σπίτι σαν αυτό; Ένα παιδί που μεγαλώνει μόνο του.
Ο μικρός Σάγκι παίρνει το ρόλο του προστάτη, του φροντιστή, “φωνάζοντας”την ανάγκη που έχει ο ίδιος: Απλά να τον αγαπούν.
Μια γειτονιά, ένα σπίτι, ζωές χωρίς όνειρα σε ασπρόμαυρο-γκρίζο φιλμ, όπως και αυτό του εξωφύλλου.
Σε κάποια λίγα σημεία μου έμεινε μία ελαφριά γεύση από το Λίγη Ζωή, χωρίς όμως να έχει κοινά στοιχεία η ιστορία.
Βραβείο Booker 2020, Βιβλίο της χρονιάς 2021 και καλύτερο μυθιστόρημα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα 2021 (British Book Awards), Βραβείο Sue Kaufman της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών, Βιβλίο Σκωτσέζου συγγραφέα της χρονιάς 2020 (The Waterstones) και υποψήφιο για 8 ακόμα βραβεία.
Διάβασα τη συλλεκτική απολαυστική έκδοση με πρόλογο και σκίτσο από το συγγραφέα.
Το βιβλίο Σάγκι Μπέιν του Douglas Stuart του Douglas Stuart κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Σταυρούλας Αργυροπούλου.
Μπορείτε να διαβάσετε τις πρώτες σελίδες του εδώ
#booklover
[…] του αδερφού τους. Αυτό το σημείο μου θύμισε λίγο από Σάγκι Μπέιν, αλλά η ιστορία δεν έχει […]