Στους ρυθμούς της καθημερινότητάς μου, ο χρόνος που απολαμβάνω την ανάγνωση ενός βιβλίου είναι εκείνη η ώρα που μετακινούμαι με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Μάλιστα το τρένο είναι το πιο αγαπημένο μου.
Ανεβοκατεβαίνοντας στη δουλειά με αυτό, έχω τη δυνατότητα να απολαύσω και να διαβάσω βιβλία μέσα σε λίγες ημέρες.
Δεν έχω πρόβλημα να διαβάζω ακόμη και όρθια.

Δεν συνέβη το ίδιο και με το 4321 του Paul Auster.
Πρόκειται για ένα επικό ογκώδες βιβλίο με πάνω από 1.200 σελίδες, που ειλικρινά δεν μπορούσα να το διαβάσω όρθια, γιατί δεν είχα κάνει το κατάλληλο ζέσταμα για δικέφαλα – τρικέφαλα κλπ. Ένα μεγάλο “μεγάλο” βιβλίο, που εξαιτίας αυτής της έλλειψης χρόνου μου πήρε σχεδόν 2 μήνες  για να το ολοκληρώσω.
Είναι ένα αριστοτεχνικά γραμμένο έργο.

Λέει το οπισθόφυλλο του βιβλίου :
Στις 3 Μαρτίου 1947 γεννιέται ο Άρτσιμπαλντ Ισαάκ Φέργκιουσον, το μοναδικό παιδί της Ρόουζ και του Στάνλεϊ Φέργκιουσον. Από αυτή την αφετηρία ξεκινούν τέσσερα παράλληλα μονοπάτια ζωής: τέσσερις Φέργκιουσον που θα ζήσουν τέσσερις εντελώς διαφορετικές ζωές.
Η τύχη των οικογενειών τους αποκλίνει. Οι έρωτες, οι φιλίες και τα πάθη τους είναι αντίθετα.
Ωστόσο κάθε εκδοχή της ιστορίας του Φέργκιουσον διατρέχει το κατακερματισμένο πεδίο της Αμερικής των μέσων του 20ού αιώνα σε ένα μεγαλόπνοο μυθιστόρημα για το δικαίωμα στην ύπαρξη και τις ατελείωτες πιθανότητές της, για την αγάπη και την πληρότητα της ζωής. 

Ένα επικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης και μαθητείας… Πρωτότυπο και σύνθετο. Αδύνατο να μη σας εντυπωσιάσει, αδύνατο να μην αισθανθείτε δέος από το κατόρθωμα του Auster. Ένα φιλόδοξο έργο μοναδικής τέχνης, ένα αξιομνημόνευτο μοντάζ ανταγωνιστικών και συμπληρωματικών αφηγήσεων, ένα πολλαπλό μυθιστόρημα.
New York Times Book Review

4 διαφορετικές ιστορίες του ίδιου ανθρώπου, που γίνονται 4 διαφορετικές ακτίνες ενός ομόκεντρου κύκλου, της ζωής ή μάλλον….των ζωών του Άρτσι Φέργκιουσον.
Διαβάζοντας το βιβλίο παρατηρούμε περιστατικά, ανθρώπους, συμπεριφορές, παραλείψεις και ένα σωρό απρόβλεπτες συγκυρίες που μπορούν να ανατρέψουν την πορεία μιας ζωής.
Ο ίδιος άνθρωπος γεννημένος από τους ίδιους γονείς σε 4 διαφορετικές ιστορίες.
Ένας ήρωας που επηρεάζει τις διαφορετικές εξελίξεις των… ζωών του με την ένταση του χαρακτήρα του και με έναν ψυχισμό, που επηρεάζεται από τους γονείς του (κυρίως τη μητέρα του, που παίζει καθοριστικό ρόλο) και με μία μεγάλη αγάπη σε όλες τις ιστορίες, τη συγγραφή (εντάξει…και την ίδια γυναίκα).

Μου θύμισε λίγο την ταινία Sliding Doors (χωρίς να συγκρίνεται βέβαια σε βάθος και ουσία), που έδειχνε ακριβώς πώς διαφορετική επιλογή λίγων δευτερολέπτων μπορεί να καθορίσει την πορεία ζωής πολλών ανθρώπων. (Για να καταλάβετε, στην ταινία στη μία εκδοχή η Γκουίνεθ ήταν μελαχρινή με μακρύ μαλλί, ενώ μετά έγινε ξανθιά με κοντό μαλλί. :p)

Θαύμασα τον τρόπο με τον οποίο έχει δουλέψει ο Auster και την πολυπλοκότητά του έργου και της σκέψης του.
Τα διαφορετικά κεφάλαια εμπλέκονται το ένα μετά το άλλο και παρακολουθούμε ζωές με την ίδια αφετηρία, αλλά διαφορετικές κατευθύνσεις.

Το “4321” μου άρεσε πολύ, αν και ενώ υπήρχαν σημεία που δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου και ρουφούσα την εξέλιξη της ιστορίας, υπήρχαν και κάποιες σελίδες που κυλούσαν λίγο πιο αργά και δύσκολα. Μπορεί να ήμουν κουρασμένη. Δεν ξέρω.

Στο σύνολό του θα πω, ότι χαίρομαι που το διάβασα.
Είναι ένα ξεχωριστό λογοτέχνημα  από αυτά¨, που κατά τη γνώμη μου χρήζουν 2ης ανάγνωσης.
Νιώθω ότι δεν το έχω ξεκοκαλίσει όσο θα του άξιζε, γι’αυτό και κάποια στιγμή θα το ξαναδιαβάσω.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Μαρίας Ξυλούρη.

#booklover

4321 Paul Auster Paul Auster βιβλίο Εκδόσεις Μεταίχμιο Μαρία Ξυλούρη