Ονειρεύομαι για να ζω και ζω για να ονειρεύομαι, για να ζω για να ονειρεύομαι….και πάει λέγοντας.
Δεν μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου χωρίς να ονειρεύομαι.
Όμως δεν μένω μόνο στα όνειρα.
Έχω ένα συνήθειο από μικρή, όταν κάτι μου καρφώνεται ως ιδέα στο κεφάλι, να θέλω να το δοκιμάσω.
Έτσι έχει κι ένα νόημα, γιατί όπως λένε αν τα όνειρα μένουν χωρίς προσπάθεια εκπλήρωσης, είναι απλά ευχές.
Δεν πιστεύω, ότι μόνο η ευχή αρκεί, για να ζήσεις κάτι που θες.
Μέχρι και οι αρχαίοι έλεγαν, ότι πρέπει να κουνήσεις κι εσύ το χέρι σου, για να πετύχεις κάτι.
Μην τα περιμένεις όλα από την Αθηνάαααα (“Συν Αθηνά και χείρα κίνει”).
Όχι, λυπάμαι, αλλά δεν δέχομαι την μπουρδίτσα, που έχει πει ο Κοέγιο, που πήγε κάθισε στον ποταμό Πιέδρα, έκλαψε και σκέφτηκε τις συνομωσίες του σύμπαντος. Το σύμπαν δεν συνομωτεί. Έχει τους δικούς του νόμους και αντιδρά, όταν κάποιος κάνει κάτι.
Το μυστικό για να βρεις την ευτυχία μέσα από τα όνειρα που κάνεις, είναι να μην φοβηθείς από το μέγεθός τους.
Λατρεύω το “Dream Big”!
Πολύ Big όμως.
Η ιστορία έχει δείξει, ότι το δύσκολο κομμάτι υλοιποίησης ενός ονείρου είναι, το να το προσπαθήσεις. Το πρώτο βήμα.
Ναι,ξέρω, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο.
Θέλει τόλμη, θάρρος και θράσος.
Κανείς δεν σου υπόσχεται, πως δεν θα σπάσεις τα μούτρα σου.
Και θα τα σπάσεις και στο γύψο θα μπεις.
Εκείνο το σημείο είναι το κρίσιμο.
Δεν πρέπει να μείνεις με τη φοβία.
Ένα απλό παράδειγμα:
Όταν ήμουν πιτσιρίκι, τις πρώτες φορές που είχα πέσει από το ποδήλατο (από τα χτυπήματα εξηγούνται πολλά…καταλαβαίνετε… :p), οι γονείς μου με έπεισαν, ότι έπρεπε να συνεχίσω να κάνω πετάλι. Να μην φοβηθώ. Ακόμη και τότε που είχα πάρει τη μεγαλύτερη τρομάρα, που μου άφησε 2 χέρια σε νάρθηκα και το δεξί πόδι σε γύψο (ω, ναι!), δεν το έβαλα κάτω. Μόλις έβγαλα τη γύψινη πανοπλία, ξανανέβηκα ηρωικά. Και ξανάπεσα, αλλά δεν σταμάτησα.
Έτσι είναι και με τα όνειρα των πραγμάτων, που θέλεις να ζήσεις.
Δεν πρέπει να τα φοβηθείς, ό,τι κι αν ακολουθήσει.
Στο δικό μου κεφάλι τα έχω ως σχέδια, που με εξιτάρουν να τα ζήσω και πρέπει να εφαρμόσω. (Δεν κρατιέμαι, λέμε!)
Ακόμη και όταν έχουν προσπαθήσει να με αποθαρρύνουν, ακόμη και όταν μου έχουν πει ότι είναι τρελά, άπαξ και τα κάνω προσχέδιο στο κεφάλι μου, θέλω να διαπιστώσω μόνη την επιτυχία ή αποτυχία τους.
Αν το θέλω πολύ, αν δεν εξαντλήσω όλα τα περιθώρια, δεν το βάζω κάτω.
Πείσμα λέγεται; Ξεροκεφαλιά; Δεν ξέρω. Και δεν με νοιάζει κιόλας, να σας πω την αλήθεια.
Ξέρετε, τί νοστιμεύει αυτά τα όνειρα και κάποιες φορές τα κάνει να έχουν σημασία ή να γίνουν ακόμη μεγαλύτερα;
Όταν τα μοιράζεσαι με ανθρώπους που αγαπάς, εκτιμάς κι εμπιστεύεσαι.
Να ακούν κάτι που θεωρούν τρελό και να μην προσπαθούν να σε κρατήσουν στη γη.
Να σου λένε τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, τις συμβουλές τους, να συζητούν, να σου προτείνουν και όταν σε βλέπουν αποφασισμένο, να είναι εκεί για να σε στηρίξουν, όσο απίθανο κι αν είναι αυτό που θέλεις να δοκιμάσεις. (Ακόμη και όταν όλοι κατά βάθος ξέρουμε ότι θα σπάσω τα μούτρα μου.)
Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο θησαυρός μας/μου.
Αυτοί οι άνθρωποι, που θα χαρούν, όταν πετάξουμε στο όνειρο και που θα είναι δίπλα μας για να μας στηρίξουν, αν προσγειωθούμε ανώμαλα στη γη μέχρι την επόμενη προσπάθεια.
(You may say I’m a dreamer, but I’m not the only one.)
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια κι έχω να απλώσω και μια μπουγάδα.
Το μαράζωμα της ψυχής έρχεται, όταν σταματάμε να ονειρευόμαστε.
Όταν φοβόμαστε, να το τολμήσουμε.
Μην το στερείτε από τον εαυτό σας.
Είναι δωρεάν και δεν έχει όρια.
Και μην μου αρχίσετε τα περί της δύσκολης κατάστασης, που ζούμε.
Αυτό θέλουν οι πολιτικοί μας.
Να πιστέψουμε ότι δεν μπορούμε, ότι μόνο αυτό που μας δίνουν μπορούμε να έχουμε και να σκύψουμε το κεφάλι στη μιζέρια.
To site χρησιμοποιεί cookies από Google και τρίτα μέρη και μοιράζεται δεδομένα χρήσης με αυτούς για να προσφέρει τις υπηρεσίες του, να εξατομικεύσει τις διαφημίσεις του, να αναλύσει την κίνηση, να προσφέρει κουμπιά κοινοποίησης κλπ. Χρησιμοποιώντας αυτό το site, συμφωνείτε στη χρήση των cookies.AcceptRejectRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
#QuoteOfTheNight10 – Dreaming for living
Written by ChichiMdou, Posted in Comments, Music, ThinkFree, Timeline
… έχει πει ο Steven.
Στην περίπτωσή μου ισχύει και το αντίστροφο.
Ή μάλλον είναι μια αλυσίδα.
Ονειρεύομαι για να ζω και ζω για να ονειρεύομαι, για να ζω για να ονειρεύομαι….και πάει λέγοντας.
Δεν μπορώ να διανοηθώ τον εαυτό μου χωρίς να ονειρεύομαι.
Όμως δεν μένω μόνο στα όνειρα.
Έχω ένα συνήθειο από μικρή, όταν κάτι μου καρφώνεται ως ιδέα στο κεφάλι, να θέλω να το δοκιμάσω.
Έτσι έχει κι ένα νόημα, γιατί όπως λένε αν τα όνειρα μένουν χωρίς προσπάθεια εκπλήρωσης, είναι απλά ευχές.
Δεν πιστεύω, ότι μόνο η ευχή αρκεί, για να ζήσεις κάτι που θες.
Μέχρι και οι αρχαίοι έλεγαν, ότι πρέπει να κουνήσεις κι εσύ το χέρι σου, για να πετύχεις κάτι.
Μην τα περιμένεις όλα από την Αθηνάαααα (“Συν Αθηνά και χείρα κίνει”).
Όχι, λυπάμαι, αλλά δεν δέχομαι την μπουρδίτσα, που έχει πει ο Κοέγιο, που πήγε κάθισε στον ποταμό Πιέδρα, έκλαψε και σκέφτηκε τις συνομωσίες του σύμπαντος. Το σύμπαν δεν συνομωτεί. Έχει τους δικούς του νόμους και αντιδρά, όταν κάποιος κάνει κάτι.
Άρα, Πάουλο….άσε μας, κουκλίτσε μου. (Του τα έχω χώσει κι εδώ : Συνομωσίες του σύμπαντος )
Το μυστικό για να βρεις την ευτυχία μέσα από τα όνειρα που κάνεις, είναι να μην φοβηθείς από το μέγεθός τους.
Λατρεύω το “Dream Big”!
Πολύ Big όμως.
Η ιστορία έχει δείξει, ότι το δύσκολο κομμάτι υλοιποίησης ενός ονείρου είναι, το να το προσπαθήσεις. Το πρώτο βήμα.
Ναι,ξέρω, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο.
Θέλει τόλμη, θάρρος και θράσος.
Κανείς δεν σου υπόσχεται, πως δεν θα σπάσεις τα μούτρα σου.
Και θα τα σπάσεις και στο γύψο θα μπεις.
Εκείνο το σημείο είναι το κρίσιμο.
Δεν πρέπει να μείνεις με τη φοβία.
Ένα απλό παράδειγμα:
Όταν ήμουν πιτσιρίκι, τις πρώτες φορές που είχα πέσει από το ποδήλατο (από τα χτυπήματα εξηγούνται πολλά…καταλαβαίνετε… :p), οι γονείς μου με έπεισαν, ότι έπρεπε να συνεχίσω να κάνω πετάλι. Να μην φοβηθώ. Ακόμη και τότε που είχα πάρει τη μεγαλύτερη τρομάρα, που μου άφησε 2 χέρια σε νάρθηκα και το δεξί πόδι σε γύψο (ω, ναι!), δεν το έβαλα κάτω. Μόλις έβγαλα τη γύψινη πανοπλία, ξανανέβηκα ηρωικά. Και ξανάπεσα, αλλά δεν σταμάτησα.
Έτσι είναι και με τα όνειρα των πραγμάτων, που θέλεις να ζήσεις.
Δεν πρέπει να τα φοβηθείς, ό,τι κι αν ακολουθήσει.
Στο δικό μου κεφάλι τα έχω ως σχέδια, που με εξιτάρουν να τα ζήσω και πρέπει να εφαρμόσω. (Δεν κρατιέμαι, λέμε!)
Ακόμη και όταν έχουν προσπαθήσει να με αποθαρρύνουν, ακόμη και όταν μου έχουν πει ότι είναι τρελά, άπαξ και τα κάνω προσχέδιο στο κεφάλι μου, θέλω να διαπιστώσω μόνη την επιτυχία ή αποτυχία τους.
Αν το θέλω πολύ, αν δεν εξαντλήσω όλα τα περιθώρια, δεν το βάζω κάτω.
Πείσμα λέγεται; Ξεροκεφαλιά; Δεν ξέρω. Και δεν με νοιάζει κιόλας, να σας πω την αλήθεια.
Ξέρετε, τί νοστιμεύει αυτά τα όνειρα και κάποιες φορές τα κάνει να έχουν σημασία ή να γίνουν ακόμη μεγαλύτερα;
Όταν τα μοιράζεσαι με ανθρώπους που αγαπάς, εκτιμάς κι εμπιστεύεσαι.
Να ακούν κάτι που θεωρούν τρελό και να μην προσπαθούν να σε κρατήσουν στη γη.
Να σου λένε τις σκέψεις τους, τους προβληματισμούς τους, τις συμβουλές τους, να συζητούν, να σου προτείνουν και όταν σε βλέπουν αποφασισμένο, να είναι εκεί για να σε στηρίξουν, όσο απίθανο κι αν είναι αυτό που θέλεις να δοκιμάσεις. (Ακόμη και όταν όλοι κατά βάθος ξέρουμε ότι θα σπάσω τα μούτρα μου.)
Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο θησαυρός μας/μου.
Αυτοί οι άνθρωποι, που θα χαρούν, όταν πετάξουμε στο όνειρο και που θα είναι δίπλα μας για να μας στηρίξουν, αν προσγειωθούμε ανώμαλα στη γη μέχρι την επόμενη προσπάθεια.
(You may say I’m a dreamer, but I’m not the only one.)
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια κι έχω να απλώσω και μια μπουγάδα.
Το μαράζωμα της ψυχής έρχεται, όταν σταματάμε να ονειρευόμαστε.
Όταν φοβόμαστε, να το τολμήσουμε.
Μην το στερείτε από τον εαυτό σας.
Είναι δωρεάν και δεν έχει όρια.
Και μην μου αρχίσετε τα περί της δύσκολης κατάστασης, που ζούμε.
Αυτό θέλουν οι πολιτικοί μας.
Να πιστέψουμε ότι δεν μπορούμε, ότι μόνο αυτό που μας δίνουν μπορούμε να έχουμε και να σκύψουμε το κεφάλι στη μιζέρια.
Sorry, όσο με βαστούν τα πόδια μου… not me.
#QuoteOfTheNight
#quotes
Image by photosteve101
Dreams quote The Cranberries όνειρα