StatusUPdate.gr

What's on my mind (?)

Τετάρτη

3

Σεπτέμβριος 2014

7

COMMENTS

Το “Friends” κι εμείς. (How you doin’?)

Written by , Posted in Movies-Series, Timeline

Έχω αφιερώσει πολλές ώρες, για να ετοιμάσω αυτό το άρθρο.

Έχω δουλέψει σκληρά, έτσι ώστε να μπορέσω να καταγράψω εμπεριστατωμένα και σοβαρά σκέψεις.

Ξεκίνησα να βλέπω βιντεάκια στο youtube, για να πάρω υλικό και δεν μπορούσα να σταματήσω.

Ένα πράμα σαν τα πατατάκια.

Λες, “Θα δοκιμάσω μόνο ένα. Μόνο ένα.”

Δοκιμάζεις ένα και μετά λες, “Εντάξει. Ένα ακόμη. Μόνο ένα ακόμη.”

Και συνεχίζεις, γιατί “Πού να καταλάβεις γεύση μόνο με ένα;”

Μέχρι που τρως όλη τη σακκούλα.

Ε, η κατάσταση με το “Friends” είναι ακόμη χειρότερη, γιατρέ μου.

Με 10 season, τί να πρωτοδεις και τί να πρωτοαφήσεις.

Διότι ένα επεισόδιο δεν αρκεί.

Όσες φορές κι αν το δεις.

Όπου κι αν το δεις.

Στο youtube, στο Star Τσάνελε (που έχει πολύ σατσουρέσιον, που έλεγε κι ένας φίλος μου).Όπου!

Ακόμη κι αν η ποιότητα της εικόνας ή του ήχου δεν είναι και τόσο καλή, θα σταθείς λίγο.

Έτσι! Nα πάρεις μια “τζούρα”.

Ευθαρσώς θα δηλώσω, ότι τα τελευταία χρόνια δεν παρακολουθώ ελληνική τηλεόραση.

Κι όμως. Το Σαββατοκύριακο, εάν είμαι στο σπίτι μεταξύ 3 με 5 το μεσημέρι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην ανοίξω στο Star, για να δω τη σειρά (“Τα Φιλαράκια” κατά το ελληνικότερο) σε όποιο season κι αν είναι και σε όποιο σημείο και εάν το πετύχω.

Είναι σχεδόν απίστευτο το ότι εάν αφαιρέσουμε το αίσθημα της έκπληξης, συγκινούμαι και γελάω σχεδόν το ίδιο.

Friends Joey Chandler

Οι περισσότεροι από εμάς που το έχουμε δει (εμ…βασικά όλοι, πλην…μισό να μετρήσω…3 που δεν το έχουν δει και την κυρία εκεί πίσω δεξιά), θυμόμαστε απ’έξω ατάκες, εκφράσεις προσώπων, ολόκληρες σκηνές κι όμως το βλέπουμε ξανά και ξανά και ξανά και ματά ξανά με την ίδια όρεξη, αλλά με διαφορετική αγωνία.

Δεν είναι αυτή η αγωνία της άγνωστης εξέλιξης, αλλά μια μορφή προσμονής του “Έλα. Τώρα, να….να-να-να, τώρα  θα σκάσει το αστείο!” ή επιτέλους έρχεται το πρώτο φιλί Ross -Rachel (awwwwww!)

ή η σκηνή που  Joey τραγουδάει στη σκέψη του και η Phoebe τον ακούει

και πόσα άλλα!

Και, γιατρέ μου, δεν είμαι μόνο εγώ έτσι.

Είμαστε πολλοίιιιιιι!

Τί είναι αυτό, που μας κάνει όλους εμάς που αγαπάμε το “Friends”, να το αντιμετωπίζουμε σχεδόν με τον ίδιο τρόπο;

Γιατί κολλάμε έτσι;

Βλέποντας τα επεισόδια  επιστημονικά, ως Friendολόγος αυτή τη φορά (γι’αυτό άργησα), ανέλυσα βαθύτερα το θέμα.

friends joey bubble

Point 1

* Tο χιούμορ.

Το οποίο γέλιο δεν προκύπτει  μόνο από τις εκφράσεις, τις ατάκες και τα πειράγματα μεταξύ των ηρώων, αλλά και από τις φάρσες-γκάφες.

Σκηνές, που είτε παρόμοιες έχουμε ζήσει  ή  που…πολύ θα θέλαμε, να έχουμε ζήσει, αλλά… μπάααααα!

Αξιοσημείωτο το ότι ενώ κάποιες σκηνές είναι λίγο πιο εξεζητημένες, δεν γίνονται γελοίες  όπως π.χ. αυτή με τον Joey

Point 2

* Οι χαρακτήρες.

Οι πρωταγωνιστές είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Συνεσταλμένοι. Εκκεντρικοί.

Ευαίσθητοι. Καλοπροαίρετοι. Ζηλιάρηδες. Με αδυναμίες. Όνειρα. Με αναποδιές. Δεν είναι σούπερ μόντελ.

Όλα αυτά τους κάνουν οικείους, γιατί θα μπορούσες κάποιος από αυτούς να είσαι εσύ ή κάποιος  φίλος σου.

Όσο διαφορετικοί κι αν είναι από εμάς, άλλα τόσα χαρακτηριστικά μας βρίσκουμε σ’αυτούς ή θαυμάζουμε σ’αυτούς.

Ζουν τις επιτυχίες τους, αλλά και τις απογοητεύσεις τους, έχουν μια καθημερινότητα, που μπορεί να γίνεται βαρετή, αλλά οι συναντησεις τους είναι “το αλατοπίπερο”.

friends door

Θεωρώ σημαντικό, ότι μέσα σε αυτά τα 10 περίπου χρόνια, που εξελίσσεται η ιστορία, τους παρακολουθούμε να μεγαλώνουν, να δημιουργούν σχέσεις, να αλλάζουν δουλειές, να κάνουν παιδιά, να ωριμάζουν ηλικιακά, χωρίς να παύουν να είναι έφηβοι, που κάνουν την αταξία, την γκάφα και ζουν τη νιότη τους.

Friends Gellers

Point 3

ΟΙ φιλίες.

Σωστά το γράφω. Εάν το σκεφτούμε, δεν είναι μία φιλία.

Είναι σχέσεις 6 διαφορετικών ανθρώπων μεταξύ τους.

Το οποίο σημαίνει, 5 σχέσεις του καθενός με τους υπόλοιπους επί 6, που είναι,  ίσον 30 σχέσεις, Τζήζας!!

Η κάθε σχέση διαφορετική, όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ τους και η μία συμπληρώνει την άλλη με κάποιο τρόπο.

Αυτοί οι 6 μαζί είναι  παρέα, είναι αγάπη, είναι νοιάξιμο και φροντίδα….

πείραγμα, μοιρασιά….welll, όχι σε όλα…

είναι αυτό που “Οι φίλοι δεν σ’αφηνουν να κάνεις βλακαμάρες μόνος σου. Τις κάνουν μαζί σου.”

Είναι η οικογένεια, που έχουν επιλέξει, που στην πορεία γίνεται κιόλας (βλ. Monica και Chandler και Ross και Rachel). Εντάξει οι Geller είναι αδέρφια. Oh, well!

Μήπως έτσι δεν είναι ανάμεικτες και οι δικές μας παρέες και έτσι δεν εξελίσσονται οι σχέσεις;

Point 4

* Το σκηνικό και το lifestyle μιας άλλης εποχής.

Πέρα από τα ζεστά χρώματα στα σκηνικά, τις τεράστιες κούπες-σουπιέρες του Central Perk, τον καναπέ, τα διαμερίσματα, τα ρούχα τους, είναι αυτή η διάθεση, που σου δημιουργει από μία άλλη εποχή, που ίσως και εμείς ήμασταν αλλιώς. Ήμασταν πιο ξέγνοιαστοι ίσως. Ή μικρότεροι. (Γκουχ!)

friends

Το “Friends” μας θυμίζει, ότι οι φίλοι είναι εκεί, για να σου δείχνουν, ότι είσαι και θα είσαι παιδί μέσα σου.

Είναι όλα όσα έχουμε ανάγκη στην καθημερινότητά μας.

 

Είναι η σειρά, που θες να τη βλέπεις τόσες φορές και δεν τη βαριέσαι.

Όπως τότε που ήσουν παιδί και ήθελες να σου λένε την ίδια ιστορία ξανά και ξανά και ξανά και δεν χόρταινες να την ακούς.

Μήπως τελικά κατά βάθος δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε;

Υ.Γ. Φυσικά και έχω όλη τη σειρά. Δεν θέλω περιττές ερωτήσεις.

E, ναι! :p

Facebook.com/friends.tv

 

#atmosideroprimetime #seriesIlove