Παραμονή της απονομής των βραβείων Oscar και από τις υποψήφιες για καλύτερη ταινία της χρονιάς δεν έχω δει το Black Panther και το Vice.
Είπα να κάνω μία δική μου απονομή βραβείων πριν από αυτήν της Ακαδημίας.
Και δεν χρειάζεται να μπείτε και σε έξοδα για τουαλέτα, ούτε εγώ για κόκκινο χαλί.
Έστρωσα έναν γκρι διάδρομο που έχω μεταξύ κουζίνας και μπάνιου και νομίζω ότι είμαστε μια χαρά.
Ας ξεκινήσω.

Η πρώτη ταινία που είδα ήταν το Green Book.
Μία υπέροχη ολοκληρωμένη ταινία με πολύ καλή σκηνοθεσία και φωτογραφία, χρώματα και ωραίες μουσικές και ένα πολύ καλό cast.
Τα μηνύματα που περνούν είναι πολλά μέσα από μία ιστορία, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.
Η φίλία που δημιουργείται μεταξύ δύο τόσο διαφορετικών ανθρώπων, εξισώνει τη ματιά τους και γίνεται η δύναμή τους. Είδαμε την ταινία με την έφηβη κόρη. Κι εκείνη ενθουσιάστηκε και ξεκίνησε μία συζήτηση για όλα τα κοινωνικά θέματα που θίγει. Όταν της είπα ότι ο Viggo Mortensen είναι ο Άραγκορν του “Αρχοντα των δαχτυλιδιών”  , έμεινε με ανοιχτό το στόμα και είπε ότι αυτός πρέπει να πάρει το Oscar Α’ Ανδρικού. Είναι πραγματικά πολύ καλός, αλλά αμφιταλαντευόμαι. Της αξίζει το Oscar καλύτερης ταινίας, αν και (επίσης) αμφιταλαντεύομαι με μία ακόμη, που θα δείτε παρακάτω. (Να διαβάσετε, να μάθετε.)
Ο  Mahershala Ali πραγματικά αξίζει το βραβείο Β Άνδρικού ρόλου.
Πόσο μου αρέσει αυτός ο ηθοποιός. Τον είχα ξεχωρίσει από το “House of cards”.
Πάρει – δεν πάρει Oscar είναι από τις καλύτερες ταινίες και αξίζει να την δείτε.

Ακολούθησε η ταινία Roma.
Αυτή η αμερικανομεξικάνικη παραγωγή είναι ένα ασπρόμαυρο αριστούργημα φωτογραφίας και σκηνοθεσίας.
Μέσα από μία συνηθισμένη καθημερινή ιστορία ενός κοριτσιού που ζει στο Μεξικό τη δεκαετία του ’70, παρουσιάζεται η πολιτικοκοινωνική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα εκείνα τα χρόνια. Θα έλεγα ότι η ταινία δεν είναι για όλα τα γούστα. Μου άρεσε, αλλά το πρώτο  μισό το βρήκα κάπως αργό. Έτσι αυθαίρετα και χωρίς να έχω δει τις υπόλοιπες ξενόγλωσσες, θα πω ότι πιστεύω πως θα πάρει το Βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.  Θα της άξιζε και το Βραβείο Σκηνοθεσίας, αλλά πιστεύω πως η Ακαδημία θα το δώσει σε άλλον. Θα σας πω πιο κάτω.

Ακολούθησε η ταινία A star is born.
Πείτε με ξινούλα κι ανάποδη, αλλά νομίζω ότι είναι υπερτιμημένη για να είναι υποψήφια για καλύτερη ταινία. Εντάξει. Είναι συγκηνιτικούλα, αλλά δεν μπορώ να πω, ότι είδα ένα αριστούργημα. H Lady Gaga και μία φορά ανθρώπινη, βέβαια, αλλά οκ!
Προσπαθούσα να καταλάβω τί μου θυμίζει η ιστορία.  Μήπως  “Το πιο λαμπρό Αστέρι” με το Αλικάκι; Όχι όμως.
Στη συνέχεια διάβασα, ότι η ταινία είναι remake του remake, Ω! remake και τελικά συνειδητοποίησα ότι πιο μικρή είχα δει την εκδοχή με Barbra Streisant και Kris Kristofferson και σαφεστατότατα μου άρεσε περισσότερο.
Αν θα έδινα Oscar, θα ήταν για το Kαλύτερο τραγούδι, που πραγματικά το  “Shallow” τα “σπάει”.
Eδώ είναι ένα από τα σημεία που αμφιταλαντεύομαι, αφού βρήκα πολύ καλό τον Bradley Cooper και νομίζω, ότι θα του άξιζε το  Α’ Ανδρικού ρόλου.

Φυσικά και δεν γινόταν να μην δω την The Favourite του Γιώργου Λάνθιμου.
Νομίζω, ότι η ταινία τον πέτυχε το σκοπό της σε σχέση με μένα.
Με καθήλωσε. Η ωμή παρουσίαση της σάπιας κατάστασης μιας ιστορίας με ψήγματα αλήθειας, μου προκάλεσε αυτή τη ναυτία, με έβαλε μέσα στην ψυχολογία των ηρώων  και αυτό σημαίνει, ότι κατάφερε να με πάρει μαζί της.
Ψυχογραφικότατη με πολύ καλή σκηνοθεσία και φωτογραφία, ωραίο cast και μία καταπληκτικότατη Olivia Colman, που αξίζει να πάρει το Oscar Α’Γυναικείου ρόλου. Θα έδινα και το Β’ Γυναικείου στην Emma Stone.   Δεν θα έδινα το Oscar καλύτερης ταινίας.  Μην πέσετε να με φάτε. Κι εγώ θα χαρώ πολύ να το πάρει, γιατί είναι ένας Έλληνας, αλλά εδώ λειτουργώ ως αδέκαστος κριτής :p ) Πιστεύω, ότι θα πάρει το Oscar Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Και η Rachel Weisz, που την αγαπώ, είναι πολύ καλή, αλλά νομίζω ότι ο ρόλος της Stone είναι πιο αβανταδόρικος.

Έχοντας ακούσει τόσα πολλά, δεν υπήρχε περίπτωση να μην δω το Bohemian Rhapsody.
Ξεκινώ λίγο ανάποδα και θα πω ότι θα πρέπει να πάρει το Oscar για το καλύτερο soundtrack! (Δεν ξέρω…Υπάρχει τέτοιο βραβείο; Χμ…)
Απόλαυσα τη μουσική, έμαθα στοιχεία της ζωής του Freddie Mercury που δεν γνώριζα, ξαναείδα τους Queen στο Live Aid (πραγματικά πολύ καλό αυτό το κλείσιμο), αλλά βρήκα την ταινία πολύ…περιγραφική. Ένιωσα μία απόσταση από την ιστορία και το χαρακτήρα του ήρωα. Δεν εμβάθυθνε και γι’αυτό το λόγο δεν με έπεισε ο Rami Malek ως Mercury. Αυτός ο καλλιτέχνης είχε ένα μεγάλο εκτόπισμα που δεν το ένιωσα. Ήταν, πώς να το πω…λίγο.  Οι υπόλοιποι ηθοποιοί, που ενσάρκωσαν τα υπόλοιπα μέλη των Quenn είναι καταπληκτικοί.

Τελευταία ταινία που είδα ήταν η BlacKkKlansman του Spike Lee.
E, λοιπόν, αυτή η ταινία για μένα ήταν η αποκάλυψη.
Είναι η 2η ταινία που με κάνει να αμφιταλαντεύομαι για το Oscar Καλυτερης ταινίας.
Την βρήκα συγκλονιστική. Πραγματικά, μου άρεσε πάρα πολύ κι όταν διάβασα στη συνέχεια, ότι βασίζεται σε αληθινή ιστορία, ακόμη περισσότερο.
Δυνατό story και τόσο επίκαιρο για το κόσμο μας γενικότερα.
Πιστεύω, ότι η Ακαδημία για πολιτικούς λόγους και όλα όσα συμβαίνουν στις Η.Π.Α. με τον Tramp, θα δώσει το βραβείο καλύτερης ταινίας σε τούτη.

Το μόνο που μένει να δω, είναι πόσο μέσα έχω πέσει, αν και γενικώς δεν συμφωνώ πάντα με τις αποφάσεις της Ακαδημίας.
Κάποια στιγμή θα με ακούσουν. Πού θα πάει!

#Moview

 

A star is born Black Panther BlackKkKlansMan Bohemian Rhapsody Bradley Cooper Emma Stone Freddie Mercury Green Book Mahershala Ali Olivia Colman Oscar Queen Rachel Weisz Rami Malek Roma Shallow Spike Lee The Favourite Vice Viggo Mortensen Γιώργος Λάνθιμος Υποψηφιότητα για Oscar