Αυτές τις μέρες άλλοι πήγαν στα χιονισμένα βουνά, εμείς πήγαμε βόλτα στη θάλασσα.

Καιρό “ζαχάρωνα” αυτόν το περίπατο στο Φλοίσβο.

Πηγαίνεις πανευκολότατα.

Ευτεία κάτω στην Ποσειδώνος θα το βρεις στο δεξί σου χέρι.

Αν πάρεις αυτοκίνητο, πάρκαρε απέναντι.

Αν δεν θέλεις να πάρεις αυτοκίνητο, περνάει και λεωφορείο και τραμ (αυτό κάνει στάση απ’έξω από την είσοδο).

Ντυθήκαμε καλά και ξεκινήσαμε.

Λίγο μετά την είσοδο του Πάρκου και δίπλα ακριβώς στο cafe-restaurant του χώρου, έχει κάποια γλυπτά, στα οποία σταθήκαμε.

Δεν μπόρεσα να βρω, ποιός τα έχει φιλοτεχνήσει (Αν ξέρετε, πείτε μου να τον αναφέρω).

Και βέβαια, γλυπτό χωρίς περιστέρι;

Eίναι δυνατόν;

 

Προχωρώντας βγήκαμε στην παραλία.

Θάλαττα! Θάλαττα!

Ιδανικό μέρος για περίπατο.

 Και ποδηλατάδα (το νου σας  στη θάλασσα).

Απολαύσαμε θάλασσα, αεράκι, σύννεφα, αχτίδες και γκρι του χειμώνα.

Πάρτε κι εσείς μια γεύση.

 

 

Οι περισσότεροι είχαν πάρει τον καφέ τους μαζί και με την παρέα τους απολάμβαναν τη θέα (και το κρύο).

Μέσα στο πάρκο από την κείθε μεριά (που δεν πήγαμε) έχει τεράστια παιδική χαρά, ενώ από τη δώθε μεριά έχει και πάρκο για σκυλιά, όπου φίλοι συναντιούνται για να πιουν καφέ, ενώ οι τετράποδοι φίλοι τους παίζουν μεταξύ τους.

Σαν παιδική χαρά σκύλων.

 

Βγήκαμε από το πάρκο και κατευθυνθήκαμε προς τη Μαρίνα Φλοίσβου.

 

Cafe, εστιατόρια, snack, frozen yogurt κλπ.

Όλα στη σειρά.

Το γνωστό “Έχω και κότερο. Πάμε μια βόλτα;” Ε, αυτό! Πολλά κότερα.

 

 

Περνάς όμορφα και μόνο να περπατήσεις και να χαζέψεις τη θάλασσα και να διαπιστώσεις πόσο χάλια είναι να έχεις κότερο, που έχει υγρασία, κάνει κρύο, γλιστράει στο κατάστρωμα, κουνάει, πού να το παρκάρεις…χάλια, χάλια!

Μιας και ήταν η εορταστική περίοδος είχε στηθεί κι εδώ ένα χριστουγεννιάτικο event, είδαμε και το παγοδρόμιο, στο οποίο όχι, δεν μπήκαμε.

Και βέβαια, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να ρίξει ψωμί για τα ψάρια της προβλήτας.

Μπουαχαχαχαχα! Πλάκωσαν οι γλάροι κι έγινε σκοτωμός, ποιός θα βουτήξει μπουκιά από το ζαπάτα, πολύσπορο, γουατέβα έριξαν.

 

 

 

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα και μόνο η οπτική επαφή με τη θάλασσα με γαληνεύει.

Σαν να αδειάζει το μυαλό μου.
Και δείτε, πόσο κοντά είναι ο Φλοίσβος.

Τις περισσότερες φορές δεν είναι η πραγματική – αντικειμενική δυσκολία στο να πάμε σε ένα μέρος. Είναι η υποκειμενική που δημιουργούμε στο κεφάλι μας.

Εμείς θα ξαναπάμε. Έρχεστε;

#CheckIn

check in γλάροι Μαρίνα Φλοίσβου παραλία Πάρκο Φλοίσβου περίπατος ποδηλατάδα Φάληρο