Αύριο ξημερώνουν τα γενέθλιά μου και οι πρώτες σκέψεις έχουν να κάνουν με τότε, που περίμενα ανυπόμονα αυτή τη μέρα για να βγούμε με τους φίλους μου να χορέψουμε. Να χορέψουμε και να τραγουδήσουμε, ρε σεις!
Ξέρετε, αυτό το τραγούδι που γδέρνεις το λαιμό σου από τη δυνατή άτεχνη φωνή. Από αυτή τη φωνή που προσπαθεί να ξεπεράσει τον ήχο των δυνατών ντεσιμπέλ των ηχείων αδιαφορώντας για το φάλτσο ή το λάθος των στίχων, γιατί εκείνη την ώρα έχει η σημασία η δύναμη των συναισθημάτων σου την ώρα που το τραγουδάς αγκαλιά με την αγαπημένη σου φίλη.
Νοσταλγώ αυτά τα βράδια. Νοσταλγώ όλα εκείνα τα βράδια, που ήταν γεμάτα χορό. Δεν ήταν μόνο τρόπος φλερτ. Θέλαμε να χορέψουμε.
Και σιγουρα δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Όχι. Στο χορό η μόνη ηλικία που μετράει είναι αυτή της ψυχής.
Κι εγώ θέλω να χορεύω, ρε γαμώτο. Όχι, δεν είναι όλα υπέροχα και δεν είμαι συνέχεια μέσα στην τρελή χαρά. (περισσότερα…)
“Ίνα κράζωσι” vs “Throw your love around”
Written by ChichiMdou, Posted in Comments, Music, ThinkFree, Timeline
To “Ινα κράζωσι” είναι ίδιο κυρίως των social media.
Σε ελεύθερη δική μου απόδοση δηλαδή “Για να κράζουν”.
Μπαίνω στο προφίλ μου, το blog μου, το γουατέβα social media account έχω, που δικό μου είναι ό,τι θέλω το κάνω, (νομίζω, γιατί κατά βάθος έχω την επικαρπία, γιατί την υψιλή κυριότητα την έχει ο Mark και ο κάθε Mark) και γράφω ό,τι κατεβάσει το θυμικό μου.
Πάντα υπήρχε αυτός ο τρόπος έκφρασης, αλλά όχι σε τέτοια έκταση πιστεύω.
Δηλαδή, θυμάμαι να γίνονται τέτοια σκηνικά σε κοινωνικές συνευρέσεις εν ώρα καφέδων, γευμάτων, κουτσομπολιών στο δρόμο, αλλά δεν θυμάμαι ποτέ να βγαίνει κανείς στην κεντρική πλατεία του χωριού ή της πόλης, να ανεβαίνει επάνω σε ένα καφάσι ή μια σκαλωσιά και να φωνάζει
“Όσοι κάνατε αυτό, είστε ανόητοι!” (περισσότερα…)