Γνώρισα και αγάπησα την Έλενα Φερράντε από την “Τετραλογία της Νάπολης”.

Πέρα από τις ευχάριστες ώρες ανάγνωσης, την ευγνωμονώ και για τη γνωριμία μου με την αγαπημένη Δήμητρα Δότση, που είναι η μεταφράστρια των έργων της στα ελληνικά.

Όταν έμαθα για την έκδοση του νέου βιβλίου της “Η απατηλή ζωή των ενηλίκων” , ανυπομονούσα να το πάρω στα χέρια μου.
Για μία ακόμη φορά δεν με απογοήτευσε.
(περισσότερα…)

Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση και του τρίτου βιβλίου της τετραλογίας της Νάπολης, θέλω να πω ότι μετάνιωσα που το διάβασα.
Ναι. Αλήθεια. Δεν έπρεπε να το έχω διαβάσει.

Έπρεπε να περιμένω να έχει κυκλοφορήσει και το τέταρτο βιβλίο για να το ξεκινήσω ΑΜΕΣΩΣ!
Άντε τώρα, να περιμένουμε για τη συνέχεια….Ωφού – ουφί! (περισσότερα…)

Και να, που και το 2ο βιβλίο της Tετραλογίας της Νάπολης της Έλενας Φερράντε δεν σε αφήνει να το αφήσεις.
Είχα αγαπήσει το 1ο βιβλίο της σειράς, το “Η υπέροχη φίλη μου” και ανυπομονούσα για τη συνέχεια.

Λίγα λόγια για την ιστορία, που έχει το “Το νέο όνομα” :
(περισσότερα…)

Πόσο υπέροχο, αλλά και πόσο περίεργο πράγμα είναι οι φιλίες.
Δυνατές σχέσεις που η ψυχή σου κουμπώνει σαν το ταιριαστό κομμάτι παζλ  στην ψυχή του άλλου, δυνατές σχέσεις που βασίζονται στο θαυμασμό για κάτι που δεν είμαστε και στην επιθμία να ομοιάσουμε ή ακόμη και λόγω της συνειδητοποίησης, ότι δεν πρόκειται ούτε στο ελάχιστο να γίνουμε ίδιοι  ποτέ.
Σχέσεις που έτσι ή αλλιώς μας συμπληρώνουν και σφυρηλατούν κομμάτια του εαυτού μας.
Είδατε που δεν μπορώ να το εκφράσω σωστά; Γι’αυτό το λέω περίεργο πράγμα.
Αλλά γιατί πρέπει να τα ψυχαναλύουμε όλα;
Οι φιλίες είναι ένα μαγνήτης.
Είναι αυτή η δύναμη ψυχικής και εγκεφαλικής έλξης που αναπτύσσεται ανάμεσα σε ανθρώπους και τους κάνει να νιώθουν όμορφα. Είπα να γράψω ευτυχία, αλλά υπάρχουν κι αυτές οι σαδομαζοχιστικές καταδυναστευτικές φιλίες που κάθε άλλο παρά ευτυχία σε κάνουν να αισθάνεσαι. Anyway! (περισσότερα…)