(Image by Thomas Galvez)
Αύγουστος, η εποχή που ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε διακοπές.
Γιατί ΠΡΕΠΕΙ;
1) Γιατί, λέει, συνήθως αυτή την εποχή έχουμε περισσότερη ανάγκη από ξεκούραση.
Και ποιός το αποφασίζει αυτό;
Εχμ… Βασικά εν συντομία και περιληπτικά και εδώ το κατεστημένο (“άτιμη κενωνία!”).
2) Γιατί κάνει πολλή ζέστη και μιας και έχουμε τη χαρά να έχουμε γύρω-γύρω θάλασσα, συμφωνούμε όλοι μαζί (σιωπηρά και χωρίς να ρωτήσει κανείς), ότι τώρα πρέπει να πάμε για μπάνιο.
Ιδανικά σε αυτά τα δύο “ΠΡΕΠΕΙ” θα ήθελα να προτάξω τις αντιρρήσεις μου (γιατί είμαι και αντιδραστικό πλάσμα).
Θα πω επιγραμματικά τις δύο που μου’ρχονται τώρα.
Θα μου άρεσε να αποφασίζω εγώ, πότε θα πάω διακοπές,ανάλογα με τη δική μου εξωτερική και εσωτερική ανάγκη. Εκεί στη φάση που νιώθω πως η πίεση και το μπούχτισμα μου έχει βγει από τα αυτιά, να μπορώ να πω “Sorry, guys! I need a break. See you in ten days.” και να είναι όλοι ok με αυτό.
Επίσης δεν με “χαλάει” η Αθήνα το καλοκαίρι και δεν είμαι πολύ fan του “Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλί-α” (Συγχωράτε με. Θα πάω μόνη μου, γιατί δεν μπορώ την πολυκοσμία, έχω και πρόβλημα οικειότητας – μην το ξεχνάμε – Θα βρεθούμε για μπύρες, καφέδες κλπ).
Α! Και διακοπές δεν είναι μόνο λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’αγόρι μου. Είναι το κρύο, το χιόνι, το βουνό, τα δάση, οι λίμνες, τα ποτάμια, νέοι άγνωστοι τόποι κι άλλα τέτοια.
Εντάξει, όμως! Για να μην λέτε ότι χαλάω την ισορροπία, τον Αύγουστο θα κάνουμε διακοπές.
Μέσα σε όλα αυτά τα περί διακοπών είναι η εποχή που “σκάνε” όλα μηνύματα-νουθεσίες, φωτογραφίες, βίντεα κοινωνική προσφορά“Στις διακοπές κλείσε το κινητό σου, κλείσε το facebook, μην πάρεις μαζί σου στο tablet, μην ψάξεις για internet” κλπ. (Η πλάκα είναι ότι μοιράζονται στα social media….)
Πριν αρχίσετε τις απόπειρες να με πατάξετε, ακούστε με.
Ναι, δεν θεωρώ ότι είναι το ιδανικό και το σωστό (κατά το κοινό συναίσθημα) να είσαι διακοπές με παρέα (όπου κι αν είσαι – όχι μόνο στην παραλία, αλλά και σε ένα βουνό ή στο υπερπέραν) και να είσαι όλη μέρα με το κινητό στο χέρι και μπλινκ – μπλινκ και πλοπ!
Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει αυτή η μορφή επικοινωνίας με τα μπλινκ-μπλινκ και πλοπ.
Πιο συγκεκριμένα, γουστάρω τρελά την επικοινωνία μέσα του διαδικτύου.
Όχι όμως μόνο αυτή.
Το ιδεατό είναι η επικοινωνία, να μην γίνεται μόνο μέσω της κοινωνικής δικτύωσης.
Όλα χρειάζονται.
Θα μου πείτε ότι δεν “πιάνεται” που το λέω εγώ που είμαι social media freak κλπ;
Κι όμως ίσα-ίσα, γι’αυτό καλύτερα να με ακούσετε, γιατί έχω περάσει από όλες τις φάσεις.
Ακόμη και από αυτή που περπατάς και κοπανάς σε κολώνα γιατί δεν βλέπεις μπροστά σου επειδή πληκτρολογείς (Απο κουτούλημα σε κουτούλημα την ξεπεράσαμε κι αυτήν τη φάση).
Το ιδανικό δεν έρχεται εάν αφήσεις το κινητό, το tablet, το λάπ τοπ στην άκρη, γιατί κάποιος σου είπε ότι πρέπει.
Το σημαντικό είναι να κάνεις κάτι, γιατί εσύ το επιλέγεις, γιατί συνειδητοποιείς, γιατί δεν το έχεις ανάγκη.
Δεν έχει νόημα απλά να απαιτήσετε από έναν άνθρωπο που έχει όλη μέρα το κινητό του στο χέρι, να το κλείσει.
Ακόμη κι αν του αφαιρέσετε τη συσκευή, το μυαλό του θα είναι εκεί και μάλιστα πιο έντονα λόγω αντίδρασης.
Σίγουρα υπάρχει το θέμα του εθισμού στη χρήση, αλλά πιστεύω ότι αυτό που θα πρέπει να αναζητήσουμε είναι την αιτία για την οποία κάποιος “κολλάει” μόνο με το κινητό, tablet κλπ.
Τις περισσότερες φορές δεν φταίει η έξυπνη συσκευή.
Η έξυπνη συσκευή είναι το μέσο. Για την κατάχρηση δεν φταίει αυτή. (Θα γράψω άλλο άρθρο για αυτό. Να είστε σίγουροι.)
Σίγουρα το ιδανικό είναι το μέτρο σε όλα τα πράγματα.
Ας μην δαιμονοποιούμε τα πάντα και κυρίως ας μην κατακρίνουμε τους πάντες και τα πάντα.
Αποτοξίνωση, λέει.
Αποτοξίνωση στις έγνοιες. Αποτοξίνωση από τις ευθύνες και το άγχος της δουλειάς.
Όμως αποτοξίνωση στην “κοινωνική” επικοινωνία κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει.
Μερικές από τις πιο δυνατές και ουσιαστικές φιλίες της ζωής μου, τις έχω κάνει μέσω διαδικτύου.
Μην μου ζητάτε, λοιπόν, να αφήσω το κινητό και μην μου λέτε να μην ψάχνω για σήμα-καμπάνα όταν το θέλω.
Στις διακοπές μου θέλω να μιλήσω με τους φίλους μου.
Να τους στείλω μήνυμα, που θα το δουν όποτε μπορούν και δεν θα ενοχλήσω ξυπνώντας τους από ξενύχτι.
Να γράψω ένα χιουμοριστικό status, λέγοντας με τον τρόπο μου τη δική μου “Καλημέρα!”.
Να μοιραστώ τα album των διακοπών μου τη στιγμή που τις χαίρομαι.
Να παγώσω την “έμπνευση” της στιγμής γράφοντας τις σκέψεις μου στο blog μου.
Να ενημερωθώ για την επικαιρότητα, αλλά και να διαβάσω κείμενα που θα με ταξιδέψουν κι άλλο.
Θέλω αυτό το “παράθυρο στον κόσμο”.
Και να το θέσω αλλιώς.
Σκεφτείτε ότι είναι μια παρόμοια κατάσταση με κάποιον που πάει διακοπές και απομονώνεται από την παρέα του όταν όλη μέρα αποκλειστικά και μόνο λύνει σταυρόλεξα, διαβάζει βιβλία, φεύγει για extreme sport το πρωί και γυρίζει το βράδυ και άλλα τέτοια.
Δεν είναι το έξυπνο κινητό, το internet και η κοινωνική δικτύωση το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι η όποια αιτία δημιουργεί την αποξένωση.
Όταν είμαι απορροφημένη από τη δουλειά μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τις σκέψεις μου, δεν αναζητώ το διαδίκτυο.
Και επειδή πολλά είπα, να τελειώνω.
Οι διακοπές είναι ιερές για τον κάθε άνθρωπο και σημαίνουν ξεκούραση και ξεγνοιασιά.
Το πώς ξεκουράζεται και ξεγνοιάζει ο καθένας μας το επιλέγει ο ίδιος.
Σέβομαι τους ανθρώπους με τους οποίους συνυπάρχω σε διακοπές και δεν τους παραμελώ, ούτε τους “γράφω” όταν είμαστε μαζί.
Όταν στις διακοπές κάνεις αυτό που σου αρέσει, αυτό που σε κάνει να “αδειάσεις” από την κούραση και να γεμίσεις μπαταρίες και όταν είσαι μόνος σου ή με παρέα και περνάτε όλοι ωραία και φίνα, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Τότε ο σκοπός των διακοπών έχει επιτευχθεί.
Κι αν εσύ θέλεις να έχεις το κινητό σου μαζί σου, καλά θα κάνεις να το έχεις δίπλα σου, αλλά να προσπαθήσεις να το χρησιμοποιείς με μέτρο. Και για τους άλλους αλλά και για σένα.
Να θυμάσαι να το φορτίζεις.
Α!Και να μου στείλεις κανένα μήνυμα.
Τελειώνοντας αυτό το κείμενο, θυμήθηκα ότι κάποια στιγμή είχα διαβάσει ένα παρόμοιο άρθρο του Θεοδωρή Γεωργακόπουλου- το αναζήτησα και το βρήκα : Διακοπές Με Ίντερνετς Και Απ’ Όλα
#thoughts
#comment
διακοπές έξυπνες συσκευές κινητό
Δεν θα αφήσω το κινητό στις διακοπές!
Written by ChichiMdou, Posted in Comments, ThinkFree
(Image by Thomas Galvez)
Αύγουστος, η εποχή που ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε διακοπές.
Γιατί ΠΡΕΠΕΙ;
1) Γιατί, λέει, συνήθως αυτή την εποχή έχουμε περισσότερη ανάγκη από ξεκούραση.
Και ποιός το αποφασίζει αυτό;
Εχμ… Βασικά εν συντομία και περιληπτικά και εδώ το κατεστημένο (“άτιμη κενωνία!”).
2) Γιατί κάνει πολλή ζέστη και μιας και έχουμε τη χαρά να έχουμε γύρω-γύρω θάλασσα, συμφωνούμε όλοι μαζί (σιωπηρά και χωρίς να ρωτήσει κανείς), ότι τώρα πρέπει να πάμε για μπάνιο.
Ιδανικά σε αυτά τα δύο “ΠΡΕΠΕΙ” θα ήθελα να προτάξω τις αντιρρήσεις μου (γιατί είμαι και αντιδραστικό πλάσμα).
Θα πω επιγραμματικά τις δύο που μου’ρχονται τώρα.
Θα μου άρεσε να αποφασίζω εγώ, πότε θα πάω διακοπές,ανάλογα με τη δική μου εξωτερική και εσωτερική ανάγκη. Εκεί στη φάση που νιώθω πως η πίεση και το μπούχτισμα μου έχει βγει από τα αυτιά, να μπορώ να πω “Sorry, guys! I need a break. See you in ten days.” και να είναι όλοι ok με αυτό.
Επίσης δεν με “χαλάει” η Αθήνα το καλοκαίρι και δεν είμαι πολύ fan του “Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλί-α” (Συγχωράτε με. Θα πάω μόνη μου, γιατί δεν μπορώ την πολυκοσμία, έχω και πρόβλημα οικειότητας – μην το ξεχνάμε – Θα βρεθούμε για μπύρες, καφέδες κλπ).
Α! Και διακοπές δεν είναι μόνο λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’αγόρι μου. Είναι το κρύο, το χιόνι, το βουνό, τα δάση, οι λίμνες, τα ποτάμια, νέοι άγνωστοι τόποι κι άλλα τέτοια.
Εντάξει, όμως! Για να μην λέτε ότι χαλάω την ισορροπία, τον Αύγουστο θα κάνουμε διακοπές.
Μέσα σε όλα αυτά τα περί διακοπών είναι η εποχή που “σκάνε” όλα μηνύματα-νουθεσίες, φωτογραφίες, βίντεα κοινωνική προσφορά“Στις διακοπές κλείσε το κινητό σου, κλείσε το facebook, μην πάρεις μαζί σου στο tablet, μην ψάξεις για internet” κλπ. (Η πλάκα είναι ότι μοιράζονται στα social media….)
Πριν αρχίσετε τις απόπειρες να με πατάξετε, ακούστε με.
Ναι, δεν θεωρώ ότι είναι το ιδανικό και το σωστό (κατά το κοινό συναίσθημα) να είσαι διακοπές με παρέα (όπου κι αν είσαι – όχι μόνο στην παραλία, αλλά και σε ένα βουνό ή στο υπερπέραν) και να είσαι όλη μέρα με το κινητό στο χέρι και μπλινκ – μπλινκ και πλοπ!
Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει αυτή η μορφή επικοινωνίας με τα μπλινκ-μπλινκ και πλοπ.
Πιο συγκεκριμένα, γουστάρω τρελά την επικοινωνία μέσα του διαδικτύου.
Όχι όμως μόνο αυτή.
Το ιδεατό είναι η επικοινωνία, να μην γίνεται μόνο μέσω της κοινωνικής δικτύωσης.
Όλα χρειάζονται.
Θα μου πείτε ότι δεν “πιάνεται” που το λέω εγώ που είμαι social media freak κλπ;
Κι όμως ίσα-ίσα, γι’αυτό καλύτερα να με ακούσετε, γιατί έχω περάσει από όλες τις φάσεις.
Ακόμη και από αυτή που περπατάς και κοπανάς σε κολώνα γιατί δεν βλέπεις μπροστά σου επειδή πληκτρολογείς (Απο κουτούλημα σε κουτούλημα την ξεπεράσαμε κι αυτήν τη φάση).
Το ιδανικό δεν έρχεται εάν αφήσεις το κινητό, το tablet, το λάπ τοπ στην άκρη, γιατί κάποιος σου είπε ότι πρέπει.
Το σημαντικό είναι να κάνεις κάτι, γιατί εσύ το επιλέγεις, γιατί συνειδητοποιείς, γιατί δεν το έχεις ανάγκη.
Δεν έχει νόημα απλά να απαιτήσετε από έναν άνθρωπο που έχει όλη μέρα το κινητό του στο χέρι, να το κλείσει.
Ακόμη κι αν του αφαιρέσετε τη συσκευή, το μυαλό του θα είναι εκεί και μάλιστα πιο έντονα λόγω αντίδρασης.
Σίγουρα υπάρχει το θέμα του εθισμού στη χρήση, αλλά πιστεύω ότι αυτό που θα πρέπει να αναζητήσουμε είναι την αιτία για την οποία κάποιος “κολλάει” μόνο με το κινητό, tablet κλπ.
Τις περισσότερες φορές δεν φταίει η έξυπνη συσκευή.
Η έξυπνη συσκευή είναι το μέσο. Για την κατάχρηση δεν φταίει αυτή. (Θα γράψω άλλο άρθρο για αυτό. Να είστε σίγουροι.)
Σίγουρα το ιδανικό είναι το μέτρο σε όλα τα πράγματα.
Ας μην δαιμονοποιούμε τα πάντα και κυρίως ας μην κατακρίνουμε τους πάντες και τα πάντα.
Αποτοξίνωση, λέει.
Αποτοξίνωση στις έγνοιες. Αποτοξίνωση από τις ευθύνες και το άγχος της δουλειάς.
Όμως αποτοξίνωση στην “κοινωνική” επικοινωνία κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει.
Μερικές από τις πιο δυνατές και ουσιαστικές φιλίες της ζωής μου, τις έχω κάνει μέσω διαδικτύου.
Μην μου ζητάτε, λοιπόν, να αφήσω το κινητό και μην μου λέτε να μην ψάχνω για σήμα-καμπάνα όταν το θέλω.
Στις διακοπές μου θέλω να μιλήσω με τους φίλους μου.
Να τους στείλω μήνυμα, που θα το δουν όποτε μπορούν και δεν θα ενοχλήσω ξυπνώντας τους από ξενύχτι.
Να γράψω ένα χιουμοριστικό status, λέγοντας με τον τρόπο μου τη δική μου “Καλημέρα!”.
Να μοιραστώ τα album των διακοπών μου τη στιγμή που τις χαίρομαι.
Να παγώσω την “έμπνευση” της στιγμής γράφοντας τις σκέψεις μου στο blog μου.
Να ενημερωθώ για την επικαιρότητα, αλλά και να διαβάσω κείμενα που θα με ταξιδέψουν κι άλλο.
Θέλω αυτό το “παράθυρο στον κόσμο”.
Και να το θέσω αλλιώς.
Σκεφτείτε ότι είναι μια παρόμοια κατάσταση με κάποιον που πάει διακοπές και απομονώνεται από την παρέα του όταν όλη μέρα αποκλειστικά και μόνο λύνει σταυρόλεξα, διαβάζει βιβλία, φεύγει για extreme sport το πρωί και γυρίζει το βράδυ και άλλα τέτοια.
Δεν είναι το έξυπνο κινητό, το internet και η κοινωνική δικτύωση το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι η όποια αιτία δημιουργεί την αποξένωση.
Όταν είμαι απορροφημένη από τη δουλειά μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τις σκέψεις μου, δεν αναζητώ το διαδίκτυο.
Και επειδή πολλά είπα, να τελειώνω.
Οι διακοπές είναι ιερές για τον κάθε άνθρωπο και σημαίνουν ξεκούραση και ξεγνοιασιά.
Το πώς ξεκουράζεται και ξεγνοιάζει ο καθένας μας το επιλέγει ο ίδιος.
Σέβομαι τους ανθρώπους με τους οποίους συνυπάρχω σε διακοπές και δεν τους παραμελώ, ούτε τους “γράφω” όταν είμαστε μαζί.
Όταν στις διακοπές κάνεις αυτό που σου αρέσει, αυτό που σε κάνει να “αδειάσεις” από την κούραση και να γεμίσεις μπαταρίες και όταν είσαι μόνος σου ή με παρέα και περνάτε όλοι ωραία και φίνα, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Τότε ο σκοπός των διακοπών έχει επιτευχθεί.
Κι αν εσύ θέλεις να έχεις το κινητό σου μαζί σου, καλά θα κάνεις να το έχεις δίπλα σου, αλλά να προσπαθήσεις να το χρησιμοποιείς με μέτρο. Και για τους άλλους αλλά και για σένα.
Να θυμάσαι να το φορτίζεις.
Α!Και να μου στείλεις κανένα μήνυμα.
Τελειώνοντας αυτό το κείμενο, θυμήθηκα ότι κάποια στιγμή είχα διαβάσει ένα παρόμοιο άρθρο του Θεοδωρή Γεωργακόπουλου- το αναζήτησα και το βρήκα : Διακοπές Με Ίντερνετς Και Απ’ Όλα
#thoughts
#comment
διακοπές έξυπνες συσκευές κινητό