Friendships are a little like backyard gardens.
We plan to tend them . . . We just always seem to put it off till next week.
Jerry Espenson – Boston Legal /4th Season Finale
Έχουν περάσει σχεδόν 6 χρόνια, από τότε που είχα παρακολουθήσει το Boston Legal και αυτή η εκφραση του Jerry μου έχει μείνει.
Ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτή τη σειρά είναι, γιατί είναι ένας διαφορετικός ύμνος στη φιλία ή μάλλον…στη διαφορετική φιλία…αλλά υπάρχει “διαφορετική φιλία”; Όχι. όχι!
Η φιλία είναι μία και αυτή η σειρά υπογραμμίζει ακριβώς αυτό.
Όλες οι σχέσεις διαφορετικές, αλλά η ανάγκη της επικοινωνίας και της επαφής είναι μία.
Καμιά φορά την θεωρούμε δεδομένη. Ξέρουμε, ότι είναι “εκεί”.
Όταν ξέρουμε πως κάτι είναι “εκεί”, στο ίδιο σημείο,νιώθουμε μια σιγουριά και επαναπαυόμαστε.

Ο κήπος της πίσω αυλής είναι “εκεί”.
Είναι δεδομένος. Πού θα πάει; Θα φύγει;
Βγαίνουμε σ’αυτήν την αυλή μόνο για να τινάξουμε τη σκόνη από τα δωμάτια, να απλώσουμε την μπουγάδα και να στοιβάξουμε ό,τι είναι άχρηστο ή μας ενοχλεί στη θέα του μεγάλου μπαλκονιού.
Θέλουμε χώρο μπροστά για μεγαλύτερη άνεση και αβίαστη θέα (συν του ότι είναι η πρόσοψη που βλέπουν οι γείτονες).
Οπότε όλα στριμώχνονται γύρω από τον κήπο της πίσω αυλης.
Θέλει λίγο πότισμα που και που, αλλά…δεν προλαβαίνουμε πάντα.
Τρέχουμε, τρέχουμε, τρέχουμε, πιεζόμαστε, κατεβάζουμε τα ρολά της μπαλκονόπορτας που οδηγεί σ’αυτόν, μένουμε στα προβλήματά μας ή κολλάμε σε νέα παιχνιδάκια και ξεχνάμε να σκουπίσουμε ή να ρίξουμε λίγο νερό στα λουλούδια.
Όταν κάποια στιγμή τραβάμε την κουρτίνα και βλέπουμε έξω από το παράθυρο, είναι ένα ξερό και αφιλόξενο τοπίο.
Τα λίγα φυτά έχουν ξεραθεί.
Κι αν είναι κήπος με λουλούδια, που αντέχουν στην ανυδρία και πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, μετά από λίγο καιρό εκεί πίσω έχει γίνει ζούγκλα.
Έχουν φουντώσει τόσο πολύ όλα, έχουν ξεχειλίσει από τις μικρές πια γλάστρες τους, έχουν χάσει το σχήμα τους και τα κλωνάρια έχουν πεταχτεί άναρχα σε κατευθύνσεις που ενοχλούν την όραση και χαλούν την πάλαι ποτέ όμορφη εικόνα της φιλόξενης αυλής.
Είναι ωραίος ο κήπος μπροστά, είναι φωτεινός, άνετος, αλλά αυτός που βρίσκεται στην πίσω μεριά του σπιτιού έχει μια ιδιωτικότητα, μια μυστική και πιο εσωτερική διάθεση. Όπως και οι ανθρώπινες σχέσεις.
Κάποιες έχουν τη σταθερή θέση τους και δεν πρόκειται να πάνε πουθενά, γιατί δεν γίνεται ή γιατί απλά δεν θέλουν.
Όμως αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν μπορούν να αλλάξουν εικόνα.
Οι δυνατές φιλίες απλά ίσως λίγο ξεθωριάσουν μέχρι τη στιγμή που η επικοινωνία, η επαφή θα δώσει έντονο χρώμα και πάλι και θα ανθίσει το τοπίο.
Σκέψου όμως, ότι τις περισσότερες φορές ο χώρος αυτής της αυλής είναι μικρός, δεν απαιτεί πολύ από το χρόνο σου.
Κι εσύ αντί να τον φροντίσεις, τον αφήνεις με τη σκόνη, τη σκόνη της ψυχής σου, γιατί ξέρεις ότι ακόμη και αυτή σε αυτόν το χώρο έχει σημασία και εκτιμάται αλλιώς.
Μην αναβάλλουμε την φροντίδα αυτού του κήπου συνέχεια για την επόμενη εβδομάδα.
Αυτή την εβδομάδα, αύριο, σήμερα, τώρα, ασχολείσου με τον κήπο της καρδιάς σου, της σκέψης, του υποσυνείδητού σου.
Αφιέρωσε λίγο χρόνο στους ανθρώπους σου.
Σε αυτούς που με σιγουριά πιστεύεις, ξέρεις, ότι (θα) είναι εκεί παρά την αταξία και τη σκόνη.
Γιατί για να (υπο)μένουν, πάει να πει, ότι σε αγαπούν.
Αφιέρωσε λίγο χρόνο.
Εσύ.
Κι εγώ.
#quotes
Boston Legal quote σχέσεις φιλία
#QuoteOfTheNight14 – Ο κήπος της φιλίας
Written by ChichiMdou, Posted in Comments, ThinkFree
Έχουν περάσει σχεδόν 6 χρόνια, από τότε που είχα παρακολουθήσει το Boston Legal και αυτή η εκφραση του Jerry μου έχει μείνει.
Ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτή τη σειρά είναι, γιατί είναι ένας διαφορετικός ύμνος στη φιλία ή μάλλον…στη διαφορετική φιλία…αλλά υπάρχει “διαφορετική φιλία”; Όχι. όχι!
Η φιλία είναι μία και αυτή η σειρά υπογραμμίζει ακριβώς αυτό.
Όλες οι σχέσεις διαφορετικές, αλλά η ανάγκη της επικοινωνίας και της επαφής είναι μία.
Καμιά φορά την θεωρούμε δεδομένη. Ξέρουμε, ότι είναι “εκεί”.
Όταν ξέρουμε πως κάτι είναι “εκεί”, στο ίδιο σημείο,νιώθουμε μια σιγουριά και επαναπαυόμαστε.
Ο κήπος της πίσω αυλής είναι “εκεί”.
Είναι δεδομένος. Πού θα πάει; Θα φύγει;
Βγαίνουμε σ’αυτήν την αυλή μόνο για να τινάξουμε τη σκόνη από τα δωμάτια, να απλώσουμε την μπουγάδα και να στοιβάξουμε ό,τι είναι άχρηστο ή μας ενοχλεί στη θέα του μεγάλου μπαλκονιού.
Θέλουμε χώρο μπροστά για μεγαλύτερη άνεση και αβίαστη θέα (συν του ότι είναι η πρόσοψη που βλέπουν οι γείτονες).
Οπότε όλα στριμώχνονται γύρω από τον κήπο της πίσω αυλης.
Θέλει λίγο πότισμα που και που, αλλά…δεν προλαβαίνουμε πάντα.
Τρέχουμε, τρέχουμε, τρέχουμε, πιεζόμαστε, κατεβάζουμε τα ρολά της μπαλκονόπορτας που οδηγεί σ’αυτόν, μένουμε στα προβλήματά μας ή κολλάμε σε νέα παιχνιδάκια και ξεχνάμε να σκουπίσουμε ή να ρίξουμε λίγο νερό στα λουλούδια.
Όταν κάποια στιγμή τραβάμε την κουρτίνα και βλέπουμε έξω από το παράθυρο, είναι ένα ξερό και αφιλόξενο τοπίο.
Τα λίγα φυτά έχουν ξεραθεί.
Κι αν είναι κήπος με λουλούδια, που αντέχουν στην ανυδρία και πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, μετά από λίγο καιρό εκεί πίσω έχει γίνει ζούγκλα.
Έχουν φουντώσει τόσο πολύ όλα, έχουν ξεχειλίσει από τις μικρές πια γλάστρες τους, έχουν χάσει το σχήμα τους και τα κλωνάρια έχουν πεταχτεί άναρχα σε κατευθύνσεις που ενοχλούν την όραση και χαλούν την πάλαι ποτέ όμορφη εικόνα της φιλόξενης αυλής.
Είναι ωραίος ο κήπος μπροστά, είναι φωτεινός, άνετος, αλλά αυτός που βρίσκεται στην πίσω μεριά του σπιτιού έχει μια ιδιωτικότητα, μια μυστική και πιο εσωτερική διάθεση. Όπως και οι ανθρώπινες σχέσεις.
Κάποιες έχουν τη σταθερή θέση τους και δεν πρόκειται να πάνε πουθενά, γιατί δεν γίνεται ή γιατί απλά δεν θέλουν.
Όμως αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν μπορούν να αλλάξουν εικόνα.
Οι δυνατές φιλίες απλά ίσως λίγο ξεθωριάσουν μέχρι τη στιγμή που η επικοινωνία, η επαφή θα δώσει έντονο χρώμα και πάλι και θα ανθίσει το τοπίο.
Σκέψου όμως, ότι τις περισσότερες φορές ο χώρος αυτής της αυλής είναι μικρός, δεν απαιτεί πολύ από το χρόνο σου.
Κι εσύ αντί να τον φροντίσεις, τον αφήνεις με τη σκόνη, τη σκόνη της ψυχής σου, γιατί ξέρεις ότι ακόμη και αυτή σε αυτόν το χώρο έχει σημασία και εκτιμάται αλλιώς.
Μην αναβάλλουμε την φροντίδα αυτού του κήπου συνέχεια για την επόμενη εβδομάδα.
Αυτή την εβδομάδα, αύριο, σήμερα, τώρα, ασχολείσου με τον κήπο της καρδιάς σου, της σκέψης, του υποσυνείδητού σου.
Αφιέρωσε λίγο χρόνο στους ανθρώπους σου.
Σε αυτούς που με σιγουριά πιστεύεις, ξέρεις, ότι (θα) είναι εκεί παρά την αταξία και τη σκόνη.
Γιατί για να (υπο)μένουν, πάει να πει, ότι σε αγαπούν.
Αφιέρωσε λίγο χρόνο.
Εσύ.
Κι εγώ.
#quotes
Boston Legal quote σχέσεις φιλία