Ας μην αρχίσω με περιττές “σάλτσες”.
Ας ξεκινήσω με την περιγραφή του περιεχομένου του βιβλίου :

Αιχμηρά αντικείμενα, κοφτερές λέξεις, ιλιγγιώδης ρυθμός.
Η πρωτοεμφανιζόμενη Τζίλιαν Φλιν στήνει ένα εντυπωσιακό ψυχολογικό θρίλερ που της χάρισε τα βραβεία CWA Ian Fleming Steel Dagger και CWA New Blood Fiction Dagger καθώς και διθυραμβικές κριτικές. Εθιστικό ως την τελευταία του σελίδα, παγιδεύει τον αναγνώστη μέσα στο λαβύρινθο των σχέσεων μιας οικογένειας καθώς και το πλέγμα των δεσμών μεταξύ των κατοίκων μιας αμερικανικής επαρχιακής πόλης.
Η πρωταγωνίστριά του Καμίλ Πρίκερ, δημοσιογράφος, επιστρέφει ύστερα από χρόνια στη γενέτειρά της με αφορμή τους φόνους δύο νεαρών κοριτσιών την εξιχνίαση των οποίων καλείται να καλύψει για λογαριασμό της εφημερίδας της.
Η επιστροφή της θα την αναγκάσει να έρθει ξανά σε επαφή με την οικογένειά της από την οποία έχει αποξενωθεί και θα ξαναξυπνήσει τις μνήμες της οικογενειακής τραγωδίας που βαραίνουν το παρελθόν της. Παράλληλα η αστυνομική έρευνα που διενεργείται μοιάζει αδιέξοδη και η μόνη λύση για να λυθεί το παζλ των φόνων είναι η κατάδυση της Καμίλ στην προσωπική της κόλαση.

Υπάρχουν ιστορίες που μπορεί να βρίσκεις κάποια ελάχιστα ή πολλά κοινά στοιχεία του εαυτού σου  και να σκάβουν μέσα στην ψυχή σου και υπάρχουν και άλλες ιστορίες που δεν έχον καμία σχέση με εσένα και σκάβουν μέσα στο μυαλό σου.

Το “Αιχμηρά Αντικείμενα” της Gillian Flynn ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, που ενώ το διάβαζα, ήμουν σε άρνηση να πιστέψω ότι υπάρχουν τέτοιοι χαρακτήρες και τέτοιοι γονείς. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο όταν παρακολουθώ ιστορίες σαν κι αυτή, είναι πως γνωρίζω, ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αγγίζουν ζωές του πραγματικού κόσμου. Με λίγα λόγια, έτσι ή αλλιώς παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν.

Ένα ψυχολογικό και αστυνομικό θρίλερ, από αυτά που παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα σε ταινίες του είδους.

Δεν είναι όμως μόνο η πλοκή, που μου άρεσε στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Σίγουρα το τέχνασμα, που χρησιμοποιεί στο τέλος του βιβλίου, όπου σου δημιουργείται η εντύπωση πως ανακάλυψες το δολοφόνο και στη συνέχεια ανατρέπεται, είναι πολύ δυνατό, όμως δεν είναι το μόνο για  τα δικά μου γούστα.

Με γοητεύει το ότι σε όλη την εξιστόρηση καταφέρνει να εξηγήσει – αιτιολογήσει συμπεριφορές και παράλογα.
Σχεδόν όλα έχουν τη γενεσιουργό αιτία σε ρίζες του παρελθόντος, σε σπόρους κακού και ανασφάλειας, που μεγαλώνοντας, δημιουργούν χαρακιές σε ζωές και σώματα.
Η Καμίλ, η ηρωίδα του βιβλίου, έχει επιστρέψει στον τόπο της, που έχει όλα εκείνα τα κακά χαρακτηριστικά μιας πολύ κλειστής κοινωνίας, ενός κουτσομπολίστικου και κομπλεξικού κύκλου με αρρωστημένες ψυχές, που γίνεται το πιο δόκιμο περιβάλλον, για να φυτρώσουν όλες οι αδυναμίες που οδηγούν σε (αυτό)τιμωρητικές συμπεριφορές και σε καταστροφικές ανασφάλειες.

Το βιβλίο έχει μεταφερθεί σε τηλεοπτική σειρά στο HBO με πρωταγωνίστρια την Amy Adams και σκηνοθέτη, αυτόν του Big Little Lies.
Η Gillian Flynn έχει γράψει και “Το κορίτσι που εξαφανίστηκε”, που είχε γίνει ταινία με τεράστια επιτυχία.

Δικαιολογημένα έγινε κι αυτή η μεταφορά του “Αιχμηρά αντικείμενα”.
Δεν έχω ξεκινήσει να παρακολουθώ τη σειρά, αλλά διαβάζοντας το βιβλίο, ένιωθα, πως το να μεταφερθεί στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη, ήταν μονόδρομος.

Κάτι που μου άρεσε στο αντίτυπό, που διάβασα, ήταν πως πρόκειται για pocket έκδοση από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Ο πρώτος λόγος που μου άρεσε είναι γιατί πρόκειται για μια οικονομικότατη έκδοση (πολύ σημαντικό για όλους τους βιβλίοφάγους, που καταναλώνουμε αρκετά βιβλία μέσα στο χρόνο), αλλά και γιατί το μέγεθός του είναι βολικότατο για μετακινήσεις – ταξίδια και εκδρομές.

Το βιβλίο κυκλοφορεί σε μετάφραση της Γωγώς Αρβανίτη κι αν είστε λάτρεις του είδους, νομίζω θα σας αρέσει.

#booklover

Amy Adams Gillian Flynn HBO Αιχμηρά Αντικείμενα βιβλίο Γωγώ Αρβανίτη Εκδόσεις Μεταίχμιο Μεταίχμιο pocket Ψυχολογικό θρίλερ