Γιατί κάποιοι να ξυπνούν πρωί πρωί για να δουν το νέο επεισόδιο πριν καν πατήσουν το on της καφετιέρας, για να φτιάξει καφέ;
Γιατί όσοι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό , ανυπομονούν να τελειώσουν τη δουλειά και επιστρέφοντας στο σπίτι, να βάλουν για ύπνο το παιδί πριν καν νυχτώσει για να το απολαύσουν με ηρεμία;
Φημολογείται ότι την επόμενη σεζον, τα εβδομαδιαία εταιρικά meeting που θα γίνονται Δευτέρα πρωί, θα ξεκινούν με την προβολή του νέου επεισοδίου, θα ακολουθεί μισάωρος σχολιασμός – χτυπήματα κεφαλιού στον τοίχο- τράβηγμα μαλλιών- μάγουλων (ανάλογα με το επεισόδιο) και μετά θα ακολουθεί το πρόγραμμα εργασιών της εταιρίας. Τί; ….Όχι;…Kαλά….
Τί είναι αυτό όμως που μας έχει κάνει να “κολλήσουμε” τόσο πολύ;
Λόγω ένεκα επειδής είμαι και πολύ έξυπνη και αναλυτικιά, είπα να κάνω μια καταγραφή σκέψεων-υποθέσεων.
Αν έχετε άλλη άποψη με χαρά να την ακούσω, αλλά αν διαφωνείτε με μένα δεν θα έχετε δίκιο. :p
Γιατί, λοιπόν, έχουμε “κολλήσει” τόσο πολύ με το Game of Thrones;
Γιατί είναι ωραίο!
Αντικειμενικός λόγος, ξεκάθαρος, άρα δεν χρειάζεται να τον αναλύσω περισσότερο.
Γιατί έχει δυνατή και εντελώς, μα εντελώς απρόβλεπτη πλοκή.
Από το 1ο season καταλαβαίνεις ότι ο Martin είναι τρελός. Αυτό και μόνο μπορεί να προκαλέσει έρωτα ακόμη και για μία σειρά, καθώς ως γνωστό η καψούρα αρχίζει από την έκπληξη και το μη δεδομένο. ΠΟΤΕ δεν ξέρουμε, τί μας περιμένει στο επόμενο επεισόδιο. Λες κι ο δημουργός του τρελαίνεται να μας κάνει φάρσες κι εμείς το ευχαριστιόμαστε, γιατί εξάλλου και η ζωή είναι μια μεγάλη φάρσα (Πώς το είπα έτσι; Kαι σκέψου ότι διαφωνώ, αλλά είναι εντυπωσιακό, οπότε λέω να το αφήσω έτσι.)
Πλούσια υπέροχη (υπερ)παραγωγή.
Δεν θα μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες, γιατί δεν ξέρω να τις περιγράψω και θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Είναι όμως μία πολύ πλούσια σειρά. Πληθώρα συντελεστών. Και πολλοί διαφορετικοί πρωταγωνιστές. Λογικό από τη μία, γιατί δεν μένει και κανένας όρθιος, οπότε χρειάζεται συνεχώς νέο cast πλην εξαιρέσεων (δεν θα κάνω spoiler).
Είναι εξαιρετικοί οι χαρακτήρες των ηρώων. Αλλάζουν τόσο στην πορεία της ιστορίας (όσοι επιβιώνουν, τέλος πάντων), που δίνουν άλλη διάσταση στις εξελίξεις, ωριμάζουν, σκληραίνουν και γίνονται καταλύτες ο καθένας μόνος του αλλά και όλοι μαζί χωρίς να το ξέρουν. Ο Μartin τους ενορχηστρώνει και τους ξετυλίγει μπροστά μας με αποτέλεσμα σχεδόν σε κάθε επεισόδιο να λέμε “Αααααααα! Γι’αυτό τότε είχε πει αυτό ο έτσι!” ή “Αααααααα! Γι’αυτό τότε ο εκείνος είχε κάνει έτσι!” κι άλλα τέτοια με εισαγωγικό το “Ααααααα!” πάντα.
ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟΥΣ, ρε φίλε!
Δεν είναι αυτό σημαντικό αυτό; Eδώ μαθαίναμε για παραμύθια με λύκους και κατσικάκια που μιλούσαν αθρώπινα και δεν θα μας συνεπάρουν οι δράκοι;
Μήπως γιατί έχουμε ανάγκη να ανήκουμε κάπου;
Δεν εννοώ να διαλέγουμε στρατόπεδο “Γουίντερφελ ή Γουέστερος” κλπ. Μιλάω για το ρεύμα που δημιουργεί η σειρά και που το παρακολουθούμε με μία μεγαλύτερη ευχαρίστηση, γιατί ανυπομονούμε να μοιραστούμε σκέψεις, εντυπώσεις, ενθουσιασμούς, αντιδράσεις με τους φίλους.
Και μην αρχίσεις να πεις κάτι εσύ που δεν το βλέπεις και το διαδηλώνεις, γιατί κι εσύ έμμεσα και άμεσα θέλεις να ανήκεις κάπου. Τα γράφω παρακάτω. Ναι;
Μας αρέσει να έχουμε ένα θέμα να συζητάμε, που είναι πιο fun, πιο διασκεδαστικό, που εξιτάρει τη φαντασία μας.
Μας κάνει να ξεφεύγουμε από τη δύσκολη καθημερινότητα. Κάλλιστα το ίδιο συμβαίνει και όταν κάνουμε συζητήσεις για βιβλία, ταινίες ή άλλου είδους τέχνη, απλά στην περίπτωση μιας τηλεοπτικής σειράς, τα πράγματα είναι κάπως πιο εύκολα, αφού είναι πιο μαζική και σίγουρα συντηρούν την ένταση με εβδομαδιαίες δόσεις.
Βέβαια υπάρχουν οι “Κάνω σημαία το ότι δεν έχω δει ποτέ Game Of Thrones”.
Δεν αναφέρομαι σε εκείνους απλά δεν το έχουν δει, αλλά σε εκείνους τους φίλους μου που πανηγυρίζουν-διαδηλώνουν γι’αυτό.
Για σένα, φίλε μου αγαπημένε, που πανηγυρίζεις έχω μερικές ερωτήσεις:
α) ΟHHHHH, COME OOOOOOOOOON!! (Εντάξει. Αυτό δεν είναι ερώτηση, αλλά ήθελα να το πω.)
b) Γιατί;
c) Είχες παρακολουθήσει το Lost μέχρι τέλους, έτσι; Πες την αλήθεια.
Tραύματα είναι αυτά. Ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να λειτουργήσουν οι απογοητεύσεις της ζωής.
Κι εγώ δεν το έχω ξεπεράσει ακόμη.
d) Γιατί διαδηλώνεις;
Εννοείται, ότι και καλά κάνεις βέβαια, φίλος μου είσαι, δικαίωμά σου κλπ και θα μάχομαι για το δικαίωμά σου να διαδηλώνεις γι’αυτό, αλλά να αναρωτιέμαι κι εγώ.
Σίγουρα δεν είναι υποχρεωτικό και σίγουρα καθόλου λογικό, να παρακολουθούν όλοι τα πάντα, όπως δεν αρέσει σε όλους το παγωτό καϊμάκι με βύσσινο, όσο κι αν αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να το χωρέσει το δικό μου μυαλό. Ειλικρινά μπορεί να μην δείς ποτέ κανένα επεισόδιο….ΟΜΩΣ…θυγγνώμη… γιατί πανηγυρίζεις, ότι είσαι η εξαίρεση; Εντάξει…το δέχομαι, αλλά αναρωτιέμαι.
Γιατί ενώ δεν έχεις δει κανένα επεισόδιο, μαίνεσαι εναντίον όλων όσων το παρακολουθούν; Μήπως να το απορρίψεις αφού δεις λίγο; Κι εμένα δεν μ’αρέσουν πράματα που βλέπουν άλλοι, αλλά δεν ασχολούμαι, γιατί δεν με αφορά.
Εάν τώρα θέλεις να το διαδηλώσεις μόνο και μόνο γιατί υπάρχουμε όλοι οι υπόλοιποι που ανυπομονούμε για το κάθε νέο επεισόδιο (και “στα έχουμε κάνει τσουρέκια” λίγο- εντάξει, δεκτό), πάλι καλά κάνεις, αλλά εγώ θέλω να σε πειράξω λίγο και να σου πω, ότι μάλλον ζηηηηηλεύεις(Χιχιχιχιι!), που δεν έχεις ξεκινήσει να το βλέπεις από την αρχή και εμείς πάμε για το 7ο season.
Έλα. Έλα, θα το δούμε μαζί για να μην είσαι μόνος σου.
Γιατί εγώ εύκολα το παρακολουθώ πάλι από την αρχή. 😉
To site χρησιμοποιεί cookies από Google και τρίτα μέρη και μοιράζεται δεδομένα χρήσης με αυτούς για να προσφέρει τις υπηρεσίες του, να εξατομικεύσει τις διαφημίσεις του, να αναλύσει την κίνηση, να προσφέρει κουμπιά κοινοποίησης κλπ. Χρησιμοποιώντας αυτό το site, συμφωνείτε στη χρήση των cookies.AcceptRejectRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Γιατί έχουμε “κολλήσει” τόσο με το Game Of Thrones;
Written by ChichiMdou, Posted in Comments, Movies-Series, ThinkFree, Timeline
Γιατί κάποιοι να ξυπνούν πρωί πρωί για να δουν το νέο επεισόδιο πριν καν πατήσουν το on της καφετιέρας, για να φτιάξει καφέ;
Γιατί όσοι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό , ανυπομονούν να τελειώσουν τη δουλειά και επιστρέφοντας στο σπίτι, να βάλουν για ύπνο το παιδί πριν καν νυχτώσει για να το απολαύσουν με ηρεμία;
Φημολογείται ότι την επόμενη σεζον, τα εβδομαδιαία εταιρικά meeting που θα γίνονται Δευτέρα πρωί, θα ξεκινούν με την προβολή του νέου επεισοδίου, θα ακολουθεί μισάωρος σχολιασμός – χτυπήματα κεφαλιού στον τοίχο- τράβηγμα μαλλιών- μάγουλων (ανάλογα με το επεισόδιο) και μετά θα ακολουθεί το πρόγραμμα εργασιών της εταιρίας. Τί; ….Όχι;…Kαλά….
Τί είναι αυτό όμως που μας έχει κάνει να “κολλήσουμε” τόσο πολύ;
Λόγω ένεκα επειδής είμαι και πολύ έξυπνη και αναλυτικιά, είπα να κάνω μια καταγραφή σκέψεων-υποθέσεων.
Αν έχετε άλλη άποψη με χαρά να την ακούσω, αλλά αν διαφωνείτε με μένα δεν θα έχετε δίκιο. :p
Γιατί, λοιπόν, έχουμε “κολλήσει” τόσο πολύ με το Game of Thrones;
Αντικειμενικός λόγος, ξεκάθαρος, άρα δεν χρειάζεται να τον αναλύσω περισσότερο.
Από το 1ο season καταλαβαίνεις ότι ο Martin είναι τρελός. Αυτό και μόνο μπορεί να προκαλέσει έρωτα ακόμη και για μία σειρά, καθώς ως γνωστό η καψούρα αρχίζει από την έκπληξη και το μη δεδομένο. ΠΟΤΕ δεν ξέρουμε, τί μας περιμένει στο επόμενο επεισόδιο. Λες κι ο δημουργός του τρελαίνεται να μας κάνει φάρσες κι εμείς το ευχαριστιόμαστε, γιατί εξάλλου και η ζωή είναι μια μεγάλη φάρσα (Πώς το είπα έτσι; Kαι σκέψου ότι διαφωνώ, αλλά είναι εντυπωσιακό, οπότε λέω να το αφήσω έτσι.)
Δεν θα μπω σε τεχνικές λεπτομέρειες, γιατί δεν ξέρω να τις περιγράψω και θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Είναι όμως μία πολύ πλούσια σειρά. Πληθώρα συντελεστών. Και πολλοί διαφορετικοί πρωταγωνιστές. Λογικό από τη μία, γιατί δεν μένει και κανένας όρθιος, οπότε χρειάζεται συνεχώς νέο cast πλην εξαιρέσεων (δεν θα κάνω spoiler).
Αλλάζουν τόσο στην πορεία της ιστορίας (όσοι επιβιώνουν, τέλος πάντων), που δίνουν άλλη διάσταση στις εξελίξεις, ωριμάζουν, σκληραίνουν και γίνονται καταλύτες ο καθένας μόνος του αλλά και όλοι μαζί χωρίς να το ξέρουν. Ο Μartin τους ενορχηστρώνει και τους ξετυλίγει μπροστά μας με αποτέλεσμα σχεδόν σε κάθε επεισόδιο να λέμε “Αααααααα! Γι’αυτό τότε είχε πει αυτό ο έτσι!” ή “Αααααααα! Γι’αυτό τότε ο εκείνος είχε κάνει έτσι!” κι άλλα τέτοια με εισαγωγικό το “Ααααααα!” πάντα.
Δεν είναι αυτό σημαντικό αυτό; Eδώ μαθαίναμε για παραμύθια με λύκους και κατσικάκια που μιλούσαν αθρώπινα και δεν θα μας συνεπάρουν οι δράκοι;
Δεν εννοώ να διαλέγουμε στρατόπεδο “Γουίντερφελ ή Γουέστερος” κλπ. Μιλάω για το ρεύμα που δημιουργεί η σειρά και που το παρακολουθούμε με μία μεγαλύτερη ευχαρίστηση, γιατί ανυπομονούμε να μοιραστούμε σκέψεις, εντυπώσεις, ενθουσιασμούς, αντιδράσεις με τους φίλους.
Και μην αρχίσεις να πεις κάτι εσύ που δεν το βλέπεις και το διαδηλώνεις, γιατί κι εσύ έμμεσα και άμεσα θέλεις να ανήκεις κάπου. Τα γράφω παρακάτω. Ναι;
Μας κάνει να ξεφεύγουμε από τη δύσκολη καθημερινότητα. Κάλλιστα το ίδιο συμβαίνει και όταν κάνουμε συζητήσεις για βιβλία, ταινίες ή άλλου είδους τέχνη, απλά στην περίπτωση μιας τηλεοπτικής σειράς, τα πράγματα είναι κάπως πιο εύκολα, αφού είναι πιο μαζική και σίγουρα συντηρούν την ένταση με εβδομαδιαίες δόσεις.
Βέβαια υπάρχουν οι “Κάνω σημαία το ότι δεν έχω δει ποτέ Game Of Thrones”.
Δεν αναφέρομαι σε εκείνους απλά δεν το έχουν δει, αλλά σε εκείνους τους φίλους μου που πανηγυρίζουν-διαδηλώνουν γι’αυτό.
Για σένα, φίλε μου αγαπημένε, που πανηγυρίζεις έχω μερικές ερωτήσεις:
α) ΟHHHHH, COME OOOOOOOOOON!! (Εντάξει. Αυτό δεν είναι ερώτηση, αλλά ήθελα να το πω.)
b) Γιατί;
c) Είχες παρακολουθήσει το Lost μέχρι τέλους, έτσι; Πες την αλήθεια.
Tραύματα είναι αυτά. Ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να λειτουργήσουν οι απογοητεύσεις της ζωής.
Κι εγώ δεν το έχω ξεπεράσει ακόμη.
d) Γιατί διαδηλώνεις;
Εννοείται, ότι και καλά κάνεις βέβαια, φίλος μου είσαι, δικαίωμά σου κλπ και θα μάχομαι για το δικαίωμά σου να διαδηλώνεις γι’αυτό, αλλά να αναρωτιέμαι κι εγώ.
Σίγουρα δεν είναι υποχρεωτικό και σίγουρα καθόλου λογικό, να παρακολουθούν όλοι τα πάντα, όπως δεν αρέσει σε όλους το παγωτό καϊμάκι με βύσσινο, όσο κι αν αυτό το τελευταίο δεν μπορεί να το χωρέσει το δικό μου μυαλό. Ειλικρινά μπορεί να μην δείς ποτέ κανένα επεισόδιο….ΟΜΩΣ…θυγγνώμη… γιατί πανηγυρίζεις, ότι είσαι η εξαίρεση; Εντάξει…το δέχομαι, αλλά αναρωτιέμαι.
Γιατί ενώ δεν έχεις δει κανένα επεισόδιο, μαίνεσαι εναντίον όλων όσων το παρακολουθούν; Μήπως να το απορρίψεις αφού δεις λίγο; Κι εμένα δεν μ’αρέσουν πράματα που βλέπουν άλλοι, αλλά δεν ασχολούμαι, γιατί δεν με αφορά.
Εάν τώρα θέλεις να το διαδηλώσεις μόνο και μόνο γιατί υπάρχουμε όλοι οι υπόλοιποι που ανυπομονούμε για το κάθε νέο επεισόδιο (και “στα έχουμε κάνει τσουρέκια” λίγο- εντάξει, δεκτό), πάλι καλά κάνεις, αλλά εγώ θέλω να σε πειράξω λίγο και να σου πω, ότι μάλλον ζηηηηηλεύεις(Χιχιχιχιι!), που δεν έχεις ξεκινήσει να το βλέπεις από την αρχή και εμείς πάμε για το 7ο season.
Έλα. Έλα, θα το δούμε μαζί για να μην είσαι μόνος σου.
Γιατί εγώ εύκολα το παρακολουθώ πάλι από την αρχή. 😉
Έλα να ξεκινήσουμε με την εισαγωγή της σειράς.
#seriesILove
Game of Thrones σειρές τηλεοπτική σειρά