Αργά το απόγευμα και είμαι μόνη μου στο σπίτι διαβάζοντας το “Επειδή είναι η καρδιά μου” του Αύγουστου Κορτώ.

Με έχει συνεπάρει τόσο που έχω ξεχάσει πόση ώρα διαβάζω, αλλά συνειδητοποιώ ότι έχει νυχτώσει και αγριεύομαι πολύ!

Για την ακρίβεια, έχω παγώσει και δεν τολμώ να σηκωθώ να πάω στο άλλο δωμάτιο.

 

Νομίζω, ότι θα αντικρύσω αυτό, που διαβάζω.

Νιώθω ότι όλα γίνονται δίπλα και σε λίγο θα κοπεί το ρεύμα και θα σπάσει η δική μου καρδιά.

Ε, ναι! Φοβήθηκα! Αυτό από μόνο του αποτελεί μεγάλη επιτυχία του βιβλίου, γιατί από απλό αναγνώστη με έκανε να ζω την ιστορία δίπλα στους ήρωες. Είμαι δίπλα στον αφηγητή και παρακολουθώ, τί περιγράφει.

Ας πάρετε όμως μία γεύση από την ιστορία, όπως υπάρχει στο οπισθόφυλλο:

“Η Νόρα κι ο Χάρης ζούνε τις τελευταίες μέρες του γάμου τους, διαλυμένου απ’ τον χαμό του εξάχρονου γιου τους Άγγελου.

Ώσπου ένα βράδυ ο Άγγελος έρχεται σ’ ένα μοιρασμένο όνειρο, και τους υπόσχεται πως αν επιστρέψουν στον τόπο της στερνής τους παραθέρισης και προβούν στην υπέρτατη θυσία, θα επιστρέψει κοντά τους.

Μόνο που όταν βρίσκονται και πάλι στο απομονωμένο εξοχικό της Χαλκιδικής, ο Χάρης και η Νόρα διαπιστώνουν ότι το φράγμα ανάμεσα σε φύση και υπερφυσικό έχει καταρρεύσει, ότι το όνειρο απέχει μια ανάσα απ’ τον εφιάλτη, κι ότι το παρελθόν συνεχίζει να ζει, παντοδύναμο.”

Δεν χρειάζεται να κάνω κάποιο σχόλιο σχετικά με το πόσο σκληρό είναι το θέμα.

Το νιώθω ως το σκληρότερο στον κόσμο. Γονιός να έχει χάσει το παιδί του.

Μέσα στις 235 σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας διηγείται αριστοτεχνικά το παρόν, πλέκοντας όμως και το παρελθόν, ψυχογραφώντας τους ήρωες και δίνοντας ερείσματα για τους λόγους που διαμόρφωσαν δύο ιδιαίτερους χαρακτήρες που έχουν περάσει μια στείρα γλυκών συναισθημάτων παιδική ηλικία.

Οι οικογένειες στις οποίες μεγάλωσαν, η απουσία της αγάπης και της τρυφερότητας, η ανατροπή  με τη συνεύρεσή τους, η ευτυχία με τον ερχομό του Άγγελου και η δυστυχία που φέρνει ο χαμός του, όλα εκτυλίσσονται εκεί μπροστά σου,  στις σελίδες που ξεφυλλίζεις αχόρταγα.

Πριν το διαβάσω, είχα αναζητήσει κριτικές μεταξύ των οποίων κάπου είχε γραφτεί ότι τελειώνει απότομα και είναι λίγο.

Ο δικός μου αντίλογος είναι, ότι μια τέτοια ιστορία μόνο απροσδόκητο τέλος θα μπορούσε να έχει και ότι αν είχε περισσότερο (όσο κι αν θα ήθελα κι εγώ), ίσως ξεθύμαινε η ένταση και η ουσία.

Η αφήγηση θα μπορούσε να γίνεται από έναν άλλο γονιό, που έχει περάσει από μια αντίστοιχη δυστυχία, αφού κάθε φράση είναι γραμμένη για να σου ξεσκίζει τα σωθικά.

Δεν υπάρχουν εξωραϊσμένες λέξεις, σκέψεις και συναισθήματα.

Ένας γονιός που έχει χάσει το παιδί του, πώς μπορεί να εξωραϊσει κάτι;

Οι ήρωες κινούνται μεταξύ λογικού και παράλογου.

Μπορείς να πιστέψεις ό,τι θες.

Βασικά… ό,τι θέλει η καρδιά σου.

Για κάποιους τα γεγονότα μπορεί να είναι στην φαντασία των ηρώων, για κάποιους άλλους μπορεί να είναι μεταφυσικά.

Η δική μου ματιά δεν είδε το παράλογο. Είδε αυτό που ζητούσε η καρδιά τους για να ηρεμήσει ( ; ).

Με σωθικά ρετάλια, ζωές φαντάσματα, υπάρξεις ερείπια, θέλουν να καταφέρουν να συναντήσουν το παιδί τους για μια τελευταία φορά.

Με όποιο ρίσκο. Με όποιο κόστος.

Επειδή είναι η καρδιά τους.

Και επειδή χτυπούσε και η δική μου καρδιά τόσο δυνατά από αγωνία και ανησυχία σε όλη την ανάγνωση σελίδα-σελίδα, σειρά-σειρά.

Υ.Γ. Η περιγραφική και περιεκτική γραφή του Αύγουστου Κορτώ, κατά την ταπεινή μου γνώμη καθιστά το βιβλίο ικανό να μεταφερθεί εύκολα στο θέατρο ή στον κινηματογράφο.

Μικρά αποσπάσματα από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, μπορείτε να διαβάσετε εδώ:

Επειδή είναι η καρδιά μου

 

 

Το συναρπαστικό πολύ δυνατό βιβλίο “Επειδή είναι η καρδιά μου” του Αύγουστου Κορτώ κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.

#booklover

 

Ο “‘Άγγελος” στο εξώφυλλο του βιβλίου είναι έργο του Αχιλλέα Πιστώνη.

Το σίγουρο είναι ότι πριν ξεκινήσεις την ανάγνωση έχεις την εικόνα του, που σε συνοδεύει σε όλη τη διαδρομή. 

 

Αύγουστος Κορτώ βιβλίο Εκδόσεις Πατάκη Επειδή είναι η καρδιά μου