Γνώρισα και αγάπησα την Έλενα Φερράντε από την “Τετραλογία της Νάπολης”.

Πέρα από τις ευχάριστες ώρες ανάγνωσης, την ευγνωμονώ και για τη γνωριμία μου με την αγαπημένη Δήμητρα Δότση, που είναι η μεταφράστρια των έργων της στα ελληνικά.

Όταν έμαθα για την έκδοση του νέου βιβλίου της “Η απατηλή ζωή των ενηλίκων” , ανυπομονούσα να το πάρω στα χέρια μου.
Για μία ακόμη φορά δεν με απογοήτευσε.

Λίγα λόγια από την περίληψη στο οπισθόφυλλο
Το όμορφο παιδικό πρόσωπο της Τζοβάννα έχει αλλοιωθεί, σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε μια άσχημη, επιθετική έφηβη. Άραγε έτσι έχουν στ’αλήθεια τα πράγματα; Kαι σε ποιόν καθρέφτη πρέπει να κοιταχτεί για να ξαναβρεί τον εαυτό της και να σωθεί; Μετά την ευτυχισμένη όψη των παιδικών της χρόνων, η Τζοβάννα αναζητά ένα νέο πρόσωπο, ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο γειτονιές της Νάπολης στις οποίες κυλά το ίδιο αίμα, δύο γειτονιές που φοβούνταικαι απεχθάνονται η μία την άλλη: τη Νάπολη χαμηλά, που παριστάνει την αχαλίνωτη, την αγοραία. Η Τζοβάννα παραπαίει από τα ψηλά στα χαμηλά, άλλοτε πέφτοντας με ορμή κι άλλοτε σκαρφαλώνοντας σιγά σιγά, σαστισμένη μπροστά στο γεγονός, πως είτε πάνω είτε κάτω, η Νάπολη μοιάζει μια πόλη δίχως απαντήσεις, δίχως διαφυγή.

Μέσα από την ωρίμανση της Τζοβάννας, θαυμάζω το χάρισμα της Φερράντε, να βαθαίνει με ένα μοναδικό τρόπο στους χαρακτήρες, χωρίς να βαραίνει το ανάγνωσμα. Και σε αυτό το έργο “σκάβει” στο μυαλό και την ψυχή της έφηβης χωρίς να υπερβάλει ή να αφαιρεί κάτι.

Όπως και στην τετραλογία της Νάπολης,   αναγνώστης  μεταφέρεται νοερά στο χρόνο και στο χώρο που σκηνοθετεί η Φερράντε και έτσι η ανάγνωση -ας μου επιτραπεί η έκφραση- θα έλεγα ότι γίνεται “κινηματογραφική”. Είναι τόσο όμορφα περιγραφική η γραφή της, που ζωντανεύουν μπροστά σου οι πρωταγωνιστές με εναλλαγές σκηνικών, χρωμάτων και αρωμάτων.

Έχοντας μία κόρη στην εφηβεία και έχοντας διαβάσει αρκετά για την ψυχολογία των παιδιών, παρακολουθώ τη συμπεριφορά της Τζοβάννας και αντιλαμβάνομαι τον τρόπο της διάπλασης του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς.
Λάθη γονέων-οικείων- συγγενών, πρότυπα που καταρρίπτονται και αναζήτηση νέων.

Θα ήθελα πολύ να υπάρχει συνέχεια του βιβλίου και γιατί θα ήθελα να δω τη διαμόρφωση της πρωταγωνίστριας στη δική της ενήλικη ζωή, αλλά και γιατί έτσι γνώρισα τη Φερράντε.
Κι αν δεν υπάρξει συνέχεια, είναι σίγουρο πως με άφησε να πλάσω με το μυαλό μου τη δική μου πιθανή εκδοχή.

Το βιβλίο “η απατηλή ζωή των ενηλίκων” της Έλενας Φερράντε κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη.

Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του  εδώ

 

#booklover

Δήμητρα Δότση Έλενα Φερράντε εφηβεία η απατηλή ζωή των ενηλίκων μυθιστόρημα ξένη λογοτεχνία