Είναι πέντε. Και οι νύχτες τους μια διαρκής αγωνία.
Η Κλερ φοβάται την ερημιά και τη σιωπή της εξοχής όπου ζει. Νιώθει απελπισμένη στο πλευρό ενός αδιάφορου συζύγου που ροχαλίζει κι ενός μικρού αγοριού που δεν είναι παιδί της.
Ο Ζακ, ψυχίατρος στη δύση της καριέρας του, ξεφεύγει από τη μοναξιά του εξαρτημένος από τα ανώνυμα τηλεφωνήματα που δέχεται σταθερά μέσα στη νύχτα, ενώ αρχίζει να αποδομεί τη ζωή του καταστρέφοντας μεθοδικά το πολυτελές διαμέρισμά του.
Η Μισέλ, μια γλυκιά συνταξιούχος, κρύβει ένα μυστικό που την αναγκάζει να σηκωθεί από το κρεβάτι και να πάει στην εκκλησία.
Η νεαρή Λένα, με το gothic στιλ, βγαίνει με γενναιότητα πριν ξημερώσει για να δουλέψει στο γωνιακό καφέ.
Ο Ερβέ, ένας ντροπαλός και αγχώδης λογιστής, διαβάζει τα email του μέσα στο σκοτάδι και παλεύει με τους φόβους του.
Πέντε άνθρωποι τόσο διαφορετικοί, που όμως έχουν κάτι κοινό: τη χρόνια αϋπνία τους, που κάθε μέρα τους αποκλείει όλο και περισσότερο από τον κόσμο της δράσης. Συναντιούνται τακτικά στην ομάδα θεραπείας που συντονίζει η πάντα καλοπροαίρετη Ελέν, ειδικευμένη σε θέματα διαταραχής ύπνου. Όσο προχωρούν οι συνεδρίες οι γλώσσες λύνονται, γίνονται εξομολογήσεις και ακολουθούν κρυφές συναντήσεις.
Άραγε αυτή η θεραπεία θα τους βοηθήσει να κοιμηθούν;

Στο βιογραφικό της συγγραφέα, Gabrielle Levy, διαβάζουμε 4 σειρές, που αναφέρουν μόνο πότε και πού γεννήθηκε, πού ζει, ότι  “Η Λέσχη Αϋπνίας” είναι το 1ο της βιβλίο και ότι είναι αϋπνική.
Ο τελευταίος προσδιορισμός μου ήταν αρκετός, για να τραβήξει το ενδιαφέρον μου.

Έχω φίλους και φίλες που ταλαιπωρούνται από αϋπνίες.
Ξέρω, ότι είναι ένα τεράστιο βασανιστήριο.
Μπορώ να  νιώσω αυτή την ταλαιπωρία, από τις λίγες φορές που έχει τύχει να θέλω να κοιμηθώ και να μην μπορώ.

Διαβάζοντας, λοιπόν, ότι η συγγραφέας είναι αϋπνική (δεν γνώριζα τον όρο μέχρι τώρα) ήμουν σίγουρη ότι θα περιέχει βιωματικά στοιχεία και άρα δεν θα είναι μία ιστορία που προήλθε απλά από μια έρευνα.

Αφηγήτρια της ιστορίας είναι η Κλερ.
Μέσα από την αφήγησή της παρακολουθούμε όχι μόνο τη δική της ιστορία, αλλά την παράλληλη μοναχική και την κοινή πορεία των ηρώων.

Αφού συστηθούμε με την ολιγομελή ομάδα, γνωριζόμαστε, δενόμαστε, νιώθουμε τις φοβίες, τον πόνο και αυτό το βάσανο της αϋπνίας.
Ακόμη κι αν δεν ζεις αυτή την κατάσταση ή δεν την έχεις ζήσει έστω και μία φορά, μέσα από την ανάγνωση μπορείς να καταλάβεις πόσο πολύπλοκη μπορεί να γίνει η διαδικασία του ύπνου, αυτός ο μηχανισμός που δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί.
Αναχαίτιση της γαλήνης, σαν αυτοτιμωρία, σαν μια κατάσταση συνεχούς επιφυλακής, που προκαλεί κόπωση, ένταση, φθορά στις σχέσεις, φθορά στον ανθρώπινο οργανισμό και οδηγεί σε μία ζωή, που είναι σκέτη ταλαιπωρία.

Απόλαυσα την ανάγνωση του βιβλίου, μαθαίνοντας με αυτό τον τρόπο αρκετά για το πρόβλημα της αϋπνίας και θα το είχα διαβάσει όλο μέσα σε 2 βράδια, αν δεν νύσταζα από την κόπωση της ημέρας και ίσως και από την αυτόματη υποσυνείδητη αίσθηση της τύχης μου, να μπορώ να απολαμβάνω κάποιες καλές γεμάτες ώρες ύπνο.

Το βιβλίο “Η λέσχη της αϋπνίας” της Gabrielle Levy είναι  μυθιστόρημα που κυκλοφορεί σε μετάφραση της  Παρασκευής Γεροκώστα από τις Εκδόσεις Διόπτρα και μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου του εδώ

#booklover

Gbrielle Levy Εκδόσεις Διόπτρα Η λέσχη της αϋπνίας μυθιστόρημα Παρασκευή Γεροκώστα