Μωρέ, δεν είναι ακριβώς ρομαντική διάθεση.

Ούτε η μελαγχολία που γεμίζει βαρίδια τις τσέπες σου.

Είναι αυτή η γλύκα που κάθεται στην ψυχή σου, ρίχνοντας τους τόνους και αφήνοντάς σε να κολυμπήσεις στις σκέψεις σου και στα συναισθήματά σου. (Ωραία δεν τα λέω; )

Κοιτάς έξω από το παράθυρο χωρίς να θέλεις  να πεις πολλά. Ίσως γιατί δεν έχεις να πεις.

Ίσως γιατί δεν λέγονται όλα.

Όταν γίνονται λέξεις, χάνουν το χρώμα τους.

Δεν είναι μελαγχολική διάθεση η εικόνα της βροχής που πέφτει.

Μια ροζ ομπρέλα σε μια φωτογραφία αρκεί για να ετοιμάσεις με το κινητό σου ένα πίνακα ζωγραφικής

Την ονόμασα “Flowers’ petals dancing with her in a rainy day”

και η εικόνα γίνεται η δική της ιστορία.

Αυτή που φτιάχνεις με το μυαλό σου.

Οι σταγόνες της βροχής, που γίνονται πέταλα λουλουδιών.

 

Ούτε ένας γκρι ουρανός γεμάτος όμορφα σύννεφα.

 

Ένας σκοτεινός ουρανός, μπορεί να φέρει τη βροχή που λαχταράς.

Αυτή τη στιγμή είχα soundtrack το νέο τραγούδι του Κώστα Gadless Αντωνιάδη.

Dark Sky

Κλείσε τα μάτια και ανάλυσε τη μουσική.

Ακολούθησε το βιολί και θα μεταφερθείς στην κορυφή ενός βουνού και μπροστά σου απλώνεται ο ωκεανός ή στη θέση του οδηγού ενός αυτοκινήτου που τρέχει σε ανοιχτό δρόμο νιώθοντας τον αέρα στο χέρι που έχεις ανοιχτό έξω από το παράθυρο.

Ακολούθησε το βιολί στο δρόμο, που οι νότες ζωγραφίζουν μπροστά σου.

Να δεις, που στην άκρη του δρόμου θα έχει αγάπη.

Αγάπη για κάποιον, κάποια, αλλά κυρίως για σένα.

#moments

Dark Sky αγάπη βροχή Κώστας Gadless Αντωνιάδης μελαγχολία στιγμές τραγούδι