Όλοι λένε ψέματα για τη ζωή τους.
Τί θα γινόταν όμως αν μοιραζόσουν την αλήθεια;
Αυτό αναρωτιέται ο Τζούλιαν Τζεσόπ, ένας εκκεντρικός ζωγράφος. Αποφασίζει να καταγράψει την αλήθεια για τη ζωή του σε ένα πράσινο σημειωματάριο και να το αφήσει στο καφέ της Μόνικας. Κι όσο η ιστορία ξετυλίγεται, το σημειωματάριο, που ο Τζούλιαν το έχει ονομάσει “Πείραμα της Αυθεντικότητας”, αλλάζει τις ζωές των ηρώων. Της Μόνικας, της πολυάσχολης ιδιοκτήτριας του καφέ, του Χάζαρντ, που είναι η ψυχή του πάρτι αλλά έχει πρόβλημα εθισμού, του έντιμου και καλόκαρδου Ράιλι, της Άλις, της νέας μαμάς που δηλώνει ινφουένσερ και μοιάζει πανευτυχής, και της Λίζι, της εθελόντριας που φροντίζει για όλους.
Μέσα από αυτή την πρωτότυπη ανταλλαγή μυστικών οι ήρωες αποκαλύπτουν τις ενδόμυχες αλήθειες και επιθυμίες τους και μαθαίνουν πως η ειλικρίνεια δεν είναι τόσο τρομακτική όσο μοιάζει.
Απεναντίας, μπορεί να οδηγήσει στην ευτυχία.

Στο Πράσινο Σημειωματάριο  ο κάθε ήρωας αποκαλύπτει την πραγματική ιστορία του και όχι αυτή που πιστεύουν οι άλλοι (ή αφήνει εκείνος να πιστεύουν).
Πόσες φορές, αλήθεια, άλλη είναι η πραγματικότητα και άλλη παρουσιάζεται; Μήπως να αναφερθούμε στην προβολή της εικόνας στα social media; Δεν νομίζω ότι χρειάζεται.

H Clare Pooley εμπνεύστηκε να γράψει αυτό το μυθιστόρημα από τη ζωής της.
Είναι μια πολύ προσωπική ιστορία για την ίδια.
Απ΄έξω  όλα φαίνονταν τέλεια, αλλά στην πραγματικότητα ο κόσμος της κατέρρεε εξαιτίας του εθισμού της στο αλκοόλ.
Έκοψε το ποτό και ξεκίνησε ένα blog (είπαμε…είναι θαυματουργό το blogging), το “Mummy was a Secret Drinker”, το οποίο τη βοήθησε να αλλάξει τη ζωή της. Μοιραζόταν όλα όσα περνούσε με χιλιάδες ανθρώπους και αυτό την έφερε μπροστά στο δρόμο μιας καλύτερης ζωής.

Κάπως έτσι της ήρθε η σκέψη: πόσα μαγικά πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν, αν και άλλοι άνθρωποι άρχισαν να μοιράζονται την αλήθεια όχι στο διαδίκτυο, αλλά μέσα από ένα παλιομοδίτικο σημειωματάριο;
Και έτσι ξεκίνησε η ιστορία με το σημειωματάριο με τίτλο “Πείραμα Αυθεντικότητας” του ήρωα Τζούλιαν Τζεσόπ.

Aν και προς το τέλος, έγινε λίγο περισσότερο mellow για τα δικά μου γούστα (δεν σας λέω, μην το χαλάσω), δεν παύει να είναι ένα βιβλίο που με ζέστανε. Σαν να έπινα ζεστό ρόφημα σοκολάτας, χουχουλιάζοντας στον καναπέ μία κρύα νύχτα του χειμώνα.
Θα το χαρακτήριζα “comfort book”.

Νομίζω, ότι προσφέρεται για να μεταφερθεί στον κινηματογράφο.
Θα μπορούσε να γίνει μια πολύ γλυκειά ταινία.
Θα μου άρεσε να δω το cafe της Μόνικας και όλη την παρέα μαζί.

Το βιβλίο “Το Πράσινο Σημειωματάριο” της Clare Pooley κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Βούλας Αυγουστίνου.
Μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμα εδώ

#booklover

Clare Pooley βιβλίο Βούλα Αυγουστίνου Εκδόσεις Μεταίχμιο μυθιστόρημα Το Πράσινο Σημειωματάριο