StatusUPdate.gr

What's on my mind (?)

Τρίτη

1

Οκτώβριος 2024

0

COMMENTS

Το τελευταίο όνειρο – Pedro Almodovar

Written by , Posted in Books, Timeline

Αν αγαπάτε το κινηματογραφικό έργο του Pedro Almodovar, θα απολαύσετε την ανάγνωση του βιβλίου  του “Το τελευταίο όνειρο”.
12 ιστορίες που κινούνται μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας, γεμάτες συμβολισμούς και προβληματισμούς της ανθρώπινης φύσης, όπως για τη ζωή, το θάνατο, τον έρωτα και την επιθυμία.
Ο Almdovar εξιστορεί με το δικό του μοναδικό κινηματογραφικό ύφος και την ιδιαίτερη πολύπλοκη αισθητική του γεγονότα, που ακροβατούν σε μια σουρεαλιστική μελαγχολία και νοσταλγία προηγούμενων ετών.

Όνειρα, φαντασία, πραγματικότητα, όλα μπλεγμένα με έναν τρόπο που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν και γίνονται ένας είδος συναισθηματικής εξομολόγησης του μεγάλου καλλιτέχνη.

Ένα βιβλίο για ανοιχτά μυαλά, που διαβάζεται μέσα σε λίγες ώρες, που περνούν τόσο γρήγορα, όπως ακριβώς και ο χρόνος σε μία αίθουσα κινηματογράφου μπροστά σε μία οθόνη που προβάλει ταινία του Almodovar.

Το βιβλίο “Το τελευταίο όνειρο” του Pedro Almodovar κυκλοφορεί σε μετάφραση της Μαρίας Παλαιολόγου από τις Εκδόσεις Διόπτρα.

Μπορείτε να διαβάσετε τις πρώτες σελίδες εδώ.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Το τελευταίο όνειρο συγκεντρώνει για πρώτη φορά δώδεκα αδημοσίευτες ιστορίες από το προσωπικό αρχείο του Pedro Almodovar, γραμμένες από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως σήμερα. Μια δελεαστική ματιά στο μυαλό ενός κορυφαίου δημιουργού και ταυτόχρονα ένα masterclass για το πώς ν’αφηγηθείς μια ιστορία, αυτή η συλλογή αντικατοπτρίζει τις εμμονές του Almodovar και πολλά από τα θέματα της κινηματογραφικής του δουλειάς, περνώντας από τη σάτιρα μέχρι το gothic και το autofiction: Μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Ιησού και τον Βαραββά. Μια καλτ σκηνοθέτρια που αναζητά αγχολυτικά μια μέρα αργίας. Το διήγημα στο οποίο βασίστηκε η ταινία “Κακή εκπαίδευση”. Η ομώνυμη ιστορία,”Το τελευταίο όνειρο”, ένα συγκινητικό χρονικό του θανάτου της μητέρας του.
Ένα βιβλίο που μοιάζει με “αποσπασματική αυτοβιογραφία, ατελή και κάπως αινιγματική”, όπως λέει ο ίδιος ο Almodovar στην εισαγωγή του. Ένα εγκώμιο της σχέσης ανάμεσα στη ζωή και την τέχνη, τη μυθοπλασία και την πραγματικότητα, από έναν συγγραφέα που δεν φοβάται να μιλήσει για τις πιο προσωπικές στιγμές του, εξερευνώντας την επιθυμία, τη θνητότητα, τη μοναξιά και την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας.