Η αλήθεια είναι, πως  ο τίτλος “Τσάι στη Σαχάρα” μέχρι τώρα με παρέπεμπε στην ομώνυμη ταινία (που από ό,τι διαπίστωσα, δεν έχω δει).
Αν και ο συγγραφέας έχει χωρίσει το βιβλίο σε 3 μέρη, στην ανάγνωση που έκανα, ένιωσα πως χωρίζεται σε 2.
Σας μπέρδεψα; Ε, θα σας ξεμπερδέψω.

Στο πρώτο μέρος, λοιπόν, η γνωριμία του αναγνώστη με τους ήρωες γίνεται παράλληλα με ένα ταξίδι γνωριμίας με τη Βόρεια Αφρική.
Ο Bowles με τις υπέροχες περιγραφές του δεν μεταφέρει απλά τα τοπία μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, αλλά τον κάνει να νιώσει στο πρόσωπό του τη ζέστη και την άμμο της ερήμου και να ακούει τους ήχους και να οσμιστεί τις μυρωδιές (πώς τα λέω έτσι, όμως, ε; :p).

Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, πριν σας πω περισσότερα :

Ύστερα από τα δέκα χρόνια γάμου, ο Πορτ και η Κιτ Μόρασμπερι, ένα σοφιστικέ ζευγάρι Αμερικανών, διαπιστώνουν πως, καθώς έχουν απομακρυνθεί ψυχικά και έχουν αποξενωθεί σεξουαλικά, δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συνεχίσουν να συμβιώνουν.
Προσπαθώντας να βγουν από αυτό το αδιέξοδο, ταξιδεύουν στη Βόρεια Αφρική με σκοπό να διασχίσουν την Αλγερία – δεν έχουν καταλήξει  στον ακριβή προορισμό τους, αλλά είναι αποφασισμένοι να αφήσουν πίσω τους το σύγχρονο κόσμο.
Αυτή η ανέμελή τους απόφαση όμως, θα έχει τρομερές συνέπειες και για τους δύο.

Η σύντομη περίληψη είναι το ελάχιστο σε σχέση με αυτό που εξελίσσεται.
Αν και οι ήρωες στο πρώτο μέρος  μετακινούνται συνέχεια, η ιστορία και οι χαρακτήρες βαθαίνουν αργά.
Νοήματα, συμπεράσματα, εκτιμήσεις, επανεκτιμήσεις γίνονται μέσα από το ταξίδι στην Αφρική, που γίνεται ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης των ηρώων αλλά και της σχέσης του ζευγαριού.

Διαβάζοντας την περίληψη του βιβλίου, νόμιζα ότι θα παρακολουθήσω απλά τη φθορά της σχέσης του ζευγαριού, αλλά η ιστορία πραγματεύεται πολύ περισσότερα.

Η φθορά φυσικά δεν έρχεται από μόνη της, αλλά από τους χαρακτήρες.
Η συνειδητοποίηση του σημείου στο οποίο βρίσκεται η σχέση, σφραγίζει την αποξένωση και την απουσία της ουσιαστικής επαφής.

Ενώ στο πρώτο μέρος της ιστορίας παρακολουθούμε τη μοναχική ζωή μαζί των ηρώων, στο δεύτερο  έρχεται η αντιμετώπιση με τον ίδιο τους τον εαυτό και των επιλογών τους, που τελικά ίσως οδηγήσουν σε μία σκληρή πραγματικότητα.
Οφείλω να ομολογήσω, ότι αυτό το κομμάτι του βιβλίου είναι που με μαγνήτισε περισσότερο.
Ξέρω, σας τα λέω μπερδεμένα, αλλά εάν υπάρχει και κάποιος, που σαν κι εμένα δεν έχει ιδέα για την υπόθεση, είναι κρίμας κι άδικο, να κάνω spoiler.
To “Τσάι στη Σαχάρα” του Paul Bowles είναι ένα κλασικό βιβλίο και  κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση του Νίκου Μάντη.

Νομίζω, ότι πρέπει να δω και την ταινία.

Μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου εδώ :

Τσάι στη Σαχάρα

#booklover

Paul Bowles βιβλίο Εκδόσεις Μεταίχμιο κλασική λογοτεχνία Τσάι στη Σαχάρα