Όταν ξεκινώ την ανάγνωση ενός βιβλίου, τις περισσότερες φορές διαβάζω το οπισθόφυλλο για να έχω μία ιδέα.
Για ένα περίεργο λόγο δεν έκανα το ίδιο με το Όταν όλα έχουν ειπωθεί” της Άνν Γκρίφιν.
Ο τίτλος κάτι μου έκανε και κάπως έτσι το ξεκίνησα και το διάβασα μέσα σε λίγες ώρες.

Όμως για να μην μιλάω μόνη και για να μπορέσετε εσείς να καταλάβετε περισσότερα, ακολουθεί το κείμενο του οπισθόφυλλου που διάβασα κι εγώ αφού το ολοκλήρωσα:
Αν διάλεγες πέντε ξεχωριστά πρόσωπα που σημάδεψαν τη ζωή σου, ποια θα ήταν αυτά; Αν σήκωνες το ποτήρι σου για να κάνεις μία πρόποση στο κάθένα από αυτά, τί θα τους έλεγες; Και τί θα είχες μάθει για τον εαυτό σου όταν όλα θα είχαν ειπωθεί;
Στο μπαρ ενός πολυτελούς ξενοδοχείου σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας κάθεται ο ογδοντατετράχρονος Μόρις Χάνιγκαν, έτοιμος να διηγηθεί την ιστορία του. Μόνος, ως συνήθως, σε μια βραδιά θα κάνει πέντε προπόσεις σε πέντε ανθρώπους που σήμαιναν πολλά για αυτόν και καθόρισαν την πορεία της ζωής του. Μέσα από τις ιστορίες που διηγείται -συναισθήματα που ποτέ δεν εκδηλώθηκαν, μια μυστική, καλά κρυμμένη τραγωδία, μια βαθιά αγάπη που ποτέ δεν εκφράστηκε – η ζωή ενός άντρα ξεδιπλώνεται με ένταση, ειλικρίνεια και γενναιότητα.

H Ανν Γκρίφιν γράφει το πρώτο της συγκινητικό μυθιστόρημα, που συνδυάζει μελαγχολία, γλύκα, πίκρα και μία μεταμέλεια ενός ήρωα που είναι τόσο …ανθρώπινος, που σε κάνει να τον αγαπήσεις.

Ο Μόρις απευθύνει την αναδρομή-μονόλογο στο γιό του, Κέβιν.
Έχει επιλέξει 5 πρόσωπα που σημάδεψαν τη ζωή του και κάνοντας πρόποση σε αυτά, εξηγεί την επιλογή του και πώς τον καθόρισαν, πώς τον επηρέασαν.
Δεν είναι μια απλή αναδρομή.
Είναι μια εξομολόγηση μέσα από την οποία μιλά για τα λάθη του, για τη συνείδησή του, για τις ευτυχισμένες του στιγμές, ευγνωμονεί, κατηγορεί, αλλά με ψυχραιμία με την αλήθεια της ματιάς του.

Η γραφή της Γρκίφιν είναι υπέροχα περιγραφική και με έκανε να θέλω ακόμη περισσότερο να πάω στην Ιρλανδία.

Κάθισα και σκέφτηκα, ποιά θα ήταν αυτά τα πέντε πρόσωπα στα οποία θα έκανα πρόποση, πέντε πρόσωπα που με έχουν καθορίσει μέχρι τώρα και μου φαίνεται πολύ δύσκολο.
Νομίζω, ότι εάν φτάσω τα 84, όπως ο Μόρις, θα είναι πιο ξεκάθαρο ποιά είναι αυτά τα 5 πρόσωπα που θα έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου.
Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να μείνω μόνο σε 5, οπότε καλό θα ήταν να αφήσω κατά μέρους τις προπόσεις γιατί με βλέπω να πέφτω στον αλκοολισμό.

Η ιστορία με άγγιξε πολύ και με έβαλε σε μία εσωτερική διαδικασία, που δεν μπορώ να εξηγήσω (γιατί είναι εσωτερική).
Πιστεύω, ότι έχει διαφορετικές αναγνώσεις, ανάλογα με την ηλικία του αναγνώστη, την ωριμότητα, τις εμπειρίες και τα βιώματα.

Θα μου άρεσε πολύ η μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο.
Έχει μελαγχολία, αλλά έχει και τόσο ευτυχισμένες και χαρούμενες στιγμές, στιγμές όλο ζωντάνια και βέβαια, αυτή την όμορφη ιρλανδική ατμόσφαιρα, που θα ήθελα να την δω και στη μεγάλη οθόνη.

Το “Όταν όλα έχουν ειπωθεί” της Άνν Γκρίφιν κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας και μπορείτε να ξεφυλλίσετε  τις πρώτες σελίδες εδώ.

#booklover

Ανν Γκρίφιν βιβλίο Εκδόσεις Μίνωας μυθιστόρημα Όταν όλα έχουν ειπωθεί