StatusUPdate.gr

What's on my mind (?)

Παρασκευή

4

Αύγουστος 2017

0

COMMENTS

Ποτέ και πουθενά – Neil Gaiman

Written by , Posted in Books, Timeline

Η γνωριμία με το Neil Gaiman ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.
Τον ακολουθώ και στο Facebook και το instagram και αγαπώ τη σκέψη και το χιούμορ του στην καθημερινότητά του.

Όταν το “Ποτέ και Πουθενά” κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ίκαρος,   δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω.

Πριν πω οτιδήποτε άλλο, ας διαβάσουμε μαζί μια σύντομη περιγραφή από το site των εκδόσεων :

“Κάτω από τους δρόμους του Λονδίνου, κάτω από τον κόσμο τον χειροπιαστό του Εδώ και του Τώρα, υπάρχει κι ένας κόσμος άγνωστος, απέραντος, μυστικός, σκοτεινός, ανείπωτος: ο κόσμος του Ποτέ και Πουθενά.
Τον κατοικούνε τέρατα και άγγελοι, καλόγεροι και φονιάδες, κυνηγοί και θηρία, ληστές κι αγαθούληδες, τυχοδιώκτες και πρόβατα.
Είναι γεμάτος τρομακτικές αβύσσους και παλάτια που φτάνουν ως το κέντρο της γης.
Και μόνο όσοι στ’ αλήθεια δεν έχουν τίποτα, όσοι γλιστράνε και πέφτουν από τις ρωγμές του «πραγματικού» κόσμου, μπορούν να περνάνε από τον έναν κόσμο στον άλλον: τα ποντίκια των υπονόμων, οι άστεγοι, οι φυγάδες, οι τρελοί.

Ο Ρίτσαρντ ζει μια τακτοποιημένη, μετρημένη ζωή στον Πάνω Κόσμο της Πραγματικότητας, όταν μια και μόνη ανθρώπινη στιγμή, μια στιγμή καλοσύνης, θα τον βυθίσει σ’ έναν κόσμο κάτω από τον κόσμο, σ’ έναν χρόνο έξω από τον χρόνο, σ’ έναν λαβύρινθο απέραντο, που οι δρόμοι του χάνονται στο απόλυτο σκοτάδι ή στο απόλυτο κακό, για ν’ αναδυθούν ξανά εκεί που κανείς δεν τους περιμένει.
Βρίσκεται παγιδευμένος στο Ποτέ και Πουθενά – και σε μια περιπέτεια που τινάζει στον αέρα κάθε έννοια τόπου, χρόνου και τάξης, όπως τα ήξερε μέχρι τότε στη ζωή του.”

O Ρίτσαρντ, ένας άνθρωπος από αύτούς που θα χαρακτηρίζαμε “καλός και συμπονετικός”, κινείται στο Κάτω Λονδίνο, σε έναν χώρο σκοτεινό, κακό, βρώμικο, ο οποίος γίνεται σημείο μηδέν για τον ίδιο και τη μέχρι τώρα ζωή του.
Η περιπέτεια που ζει στο Λονδίνο του Ποτέ και Πουθενά, τον κάνει να βρει στοιχεία του εαυτού του, που δεν πίστευε ότι έχει.
Τον ωθεί να τολμήσει και να ξεπεράσει τα όριά του και μέσα από αυτή τη διαδικασία να καταλάβει όχι μόνο πόσο δυνατός είναι, αλλά και να βρει τί πραγματικά αξίζει για εκείνον.

Νομίζω, ότι το “Ποτέ και Πουθενά” κρύβει ίδια μηνύματα με διαφορετικό όμως περιεχόμενο για κάθε αποδέκτη.
Είναι τόσα τα  θέματα που θίγει μέσα από τη μυθοπλασία, που τα αντιλαμβάνεται διαφορετικά ο κάθε αναγνώστης, ανάλογα με την κατάσταση την οποία βρίσκεται.

Δεν θα ήθελα να αναλύσω τα βαθιά νοήματα, που κρύβει το βιβλίο, γιατί ένα ποστ δεν αρκεί και γιατί επίσης τολμώ να παραδεχτώ, πως νιώθω ότι δεν τα έχω αντιληφθεί όλα. Αυτό για μένα σημαίνει, ότι θα ξαναδιάβάσω το βιβλίο. Δεν το έχω “ξεκοκκαλίσει”.

Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα βιβλίο, που σε μένα άφησε με ένα αίσθημα αισιοδοξίας και δύναμης.
Λάτρεψα τον Ρίτσαρντ και νομίζω, πως το γεγονός ότι ο Gaiman με έκανε να αισθανθώ τον ήρωα  φίλο μου από χρόνια, ήταν το μυστικό της επιτυχίας τουλάχιστον στη δική μου ανάγνωση.

Ο Neil Gaiman είναι ένας υπέροχος παραμυθάς και τον θαυμάζω όχι μόνο για τη φαντασία του, αλλά και για τον τρόπο που καταφέρνει να ταξιδέψει τον αναγνώστη μέσα από τη διήγησή του.
Στο Ποτέ και Πουθενά δημιουργεί ένα φανταστικό κόσμο κρατώντας τον αναγνώστη σε αγωνία σε κάθε κεφάλαιο.

Οι περιγραφές του είναι τόσο υπέροχες, που όσο διάβαζα ένιωθα ότι παρακολουθούσα ταινία. Επίσης με έπεισε, πως το Λονδίνο του Ποτέ και Πουθενά είναι μέρος ενός σκοτεινού κόσμου που βρίσκεται παντού (και κάπως έτσι άρχισα να κοιτάζω διαφορετικά τα φρεάτια στους δρόμους της Αθήνας).

Ένα βασικό στοιχείο, που λατρεύω στη γραφή του Gaiman είναι ο τρόπος που παντρεύει στις σκοτεινές περιγραφές το ξεχωριστό χιούμορ του.
Αυτό για τα δικά μου μάτια τον κάνει λατρεμένο αφού γίνεται από εκείνους τους ανθρώπους που έχουν την ικανότητα να μιλούν για πράγματα δύσκολα και βαριά με τρόπο που τα ελαφραίνει χωρίς να τα αποδυναμώνει.
Έμαθα ότι ο Gaiman ετοιμάζει τη συνέχεια του βιβλίου. Ανυπομονώ γι’αυτό.

Αν θέλετε να πάρετε μία γεύση από το “Ποτέ και Πουθενά”, μπορείτε να ξεφυλλίσετε τις πρώτες σελίδες του βιβλίου.

Η μετάφραση του βιβλίου στα ελληνικά της Μαρίας Αγγελίδου και το υπέροχο εξώφυλλο από το Χρήστο Κούρτογλου.

#booklover