Φυσικά και είδα τον 3ο κύκλο μέσα σε 2 ημέρες. Για ποιά με περάσατε;
Κι αν δεν είχα  ξεκινήσει να βάφω το δωμάτιο της κόρης μου, θα το είχα δει μέσα σε λίγες ώρες.

Μιας και γενικότερα και οι 2 πρώτοι κύκλοι ήταν ολίγον τι τραβηγμένοι στο σενάριο (είχα γράψει εντυπώσεις εδώ), ένα δισταγμό για τον 3ο κύκλο τον είχα.
Με μία κριτική σκέψη, το λοιπόν, κάθισα να δω το 1ο επεισόδιο.
Και ΩΩΩΩ! του θαύματος!
Απόλαυσα σκηνές από ένα σωρό διαφορετικά εξωτικά και όχι μόνο σημεία του κόσμου.

Ωραία πλάνα “καρτ ποστάλ” με τους πρωταγωνιστές να απολαμβάνουν τη συνέχεια της ζωής τους και φυσικά τον τέκναρο (για τα δικά μου μάτια) Αχ! Προφεθόρ.

Δεν θα κάνω σπόιλερ, αλλά μια περιγραφή πρέπει να δώσω, αφού γράφω τις εντυπώσεις μου, οπότενες εάν θέλετε να μην έχετε ΚΑΜΙΑ αίσθηση για τη συνέχεια, ευχαριστώ που πατήσατε το λινκ, χάρηκα που τα είπαμε, επάνω δεξιά έχει Χ, το πατάτε και φεύγετε, και καλή σας απόλαυση στο La Casa De Papel 3, κι όταν το δείτε, ελάτε πάλι.

Μιας και μείναμε οι υπόλοιποι, συνεχίζω.
Από το 2ο-3ο επεισόδιο και ύστερα αρχίζω να βαριέμαι λίγο.
Εντάξει…Βρέθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει δράση η συμμορία, αλλά….το σενάριο μου φαίνεται λίγο μία από τα ίδια.
Εννοείται ότι έχει αρκετές παραλλαγές και όλοι οι ήρωες έχουν προχωρήσει στη ζωή τους, αλλά η βάση- το γενικό σχέδιο είναι παρόμοιο με το προηγούμενο.
Μία από τις διαφορές είναι, ότι πλέον τα μέλη της συμμορίας έχουν γίνει μία “οικογένεια”, οπότε οι σχέσεις είναι πιο φορτισμένες συναισθηματικά ακόμη και τις ώρες της δράσης.

Σε αυτόν τον κύκλο γενικά συναντάμε πιο συναισθηματικούς τους ήρωες, ακόμη και τον Berlin.
Ω, ναι! Οι δημιουργοί βρίσκουν τρόπο να τον απολαύσουν οι θαυμαστές του.

Κάπως έτσι φτάνουμε στον 6ο επεισόδιο, που με κρατάει μεν, αλλά δεν με τρελαίνει δε.
Και στα μισά του 60υ επεισοδίου γίνεται η ανατροπή.

Το σενάριο αρχίζει να διαφοροποιείται σε σχέση με το προηγούμενο και αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον.
Η μία ανατροπή φέρνει την άλλη και πλέον στα 2 τελευταία επεισόδια γίνεται το πραγματικό παιχνίδι.

Ο “Αχ! Προφεθόρ!” ενώ σε κάποιες στιγμές φαίνεται οπτικά πιο ωραίο “κομενάκι” με τα αεράτα καλοκαιρινά ρουχαλάκια τα ημίγυμνα πλάνα ατενίζοντας την ανατολή, φαίνεται να έχει “ξετσουτσουρδέψει” λίγο και δεν είναι τόσο συνεσταλμένος όσο πριν (που τον έκανε πιο θέκθι θτα δικά μου μάτια πάντα).
Φαίνεται λίγο πιο αδύναμος ως ήρωας. Είναι που δεν είναι και αποκλειστικά δική του η σύλληψη του σχέδιου, είναι και αυτή η Ρακέλ συνέχεια δίπλα του, που κλέβει λίγο από εκείνον και τα διαπραγματευτικά του.

Μέχρι πριν να δω τα τελευταία 2 επεισόδια, ήθελα στον τίτλο του άρθρου να γράψω “La Casa De Papel, 3ος κύκλος – ‘Νταξ!”.
Στα τελευταία επεισόδια το ευχαριστήθηκα, οπότε ας πούμε, ότι διάκειμαι θετικά.

Οπότε τώρα περιμένουμε τον 4ο κύκλο.

Και οι 3 κύκλοι είναι διαθέσιμοι στο Netflix.

La casa de papel Netflix τηλεοπτική σειρά