Το τραγούδησε η Χιονάτη και επομένως δεν δέχεται αμφισβήτηση.

Τί εννοείτε, ότι το τραγούδησε μία ηρωίδα παραμυθιού που ζούσε με 7 νάνους, ενώ την καταδίωκε μια κακιά μάγισσα, που της έδωσε ένα μήλο δηλητηριασμένο, που το έφαγε και αφού πέθανε (κανονικά αυτό έγινε, γιατί αν δεν έγινε, σημαίνει ότι απλά κοιμήθηκε, το οποίο συνεπάγεται ότι το μήλο δεν ήταν δηλητηριασμένο……ας μείνουμε σε αυτό το “πέθανε”), ένας πρίγκηπας με ένα φιλί την έφερε στη ζωή (ή την ξύπνησε μάλλον με τη φασαρία που έκανε);

Η Χιονάτη το είπε κι έζησε καλά.
Εμείς έχουμε καιρό για το “καλύτερα”.

Και σε αυτό το “καλύτερα” που πάντα πιστεύω και παλεύω, έρχεται  αυτόν τον καιρό να προστεθεί  μία έντονη επιθυμία να ξαναρχίσω το βόλλεϊ.
Ε, ναι!

Δεν μου ήρθε έτσι στα ξαφνικά.
Η κόρη μου παρακολουθεί προπονήσεις βόλλεϊ εδώ και 7 χρόνια.
Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που συμμετέχει σε ένα πρωτάθλημα (άτυπο ουσιαστικά) και εμείς ζούμε την εμπειρία μαζί της.

Παρακολουθώντας αυτούς τους αγώνες, “γλυκάθηκα”, ζήλεψα (όχι δεν μπήκα στο γήπεδο, όπως εκείνη η μαμά που μπήκε να κάνει το “διαιτητή”…ακόμη τουλάχιστον :p)  και θυμήθηκα εκείνα τα χρόνια που στο σχολείο έπαιζα βόλλεϊ στη μεικτή ομάδα του σχολείου (όχι σε κανένα πρωτάθλημα, δηλαδής). Με έφαγε η μετάβαση στην Αθήνα και οι Πανελλήνιες και δεν έκανα ποτέ τίποτα περισσότερο.
Αλλά πάντα  αγαπούσα και αγαπάω το βόλλεϊ.

Τώρα, λοιπόν, μου έχει έρθει έντονα η επιθυμία να το  ξαναζήσω κι όταν εμένα μου έρχονται επιθυμίες, δεν το βάζω κάτω, οπότε έχω αρχίσει να ψάχνω ομάδες αρχάριων βετεράνων παικτών βόλλεϊ.

Και το λέω στον καλό μου, και τί μου λέει;
“Kαλά, τώρα που κοντεύεις 50;”

ΔΕΝ-ΚΑΤΑΛΑΒΑ;

ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ!!!!
(Του είπα.)

Πρώτα από όλα (συνέχισα), γυμνάζομαι.
Για να μην αρχίσω τα άμα το θέλει η καρδιά σου, κυνηγάς τις επιθυμίες σου ασχέτως ηλικίας (και από εκεί θα το πήρε και η Χιονάτη).
Μπορεί τον τελευταίο καιρό να μην είμαι και η πιο fit γυμνασμένη γυναίκα στον κόσμο, αλλά επαφή με την άσκηση έχω.
ΑΡΑ, ο οργανισμός μου μπορεί. (Ε; )
(Καλά, δεν το πήγα μέχρι εδώ; E; ..Καλά νομίζω!)

Και δεύτερον, αφού είναι κάτι που θέλω και νιώθω, ότι μπορώ  να κάνω και θα μου δώσει χαρά, γιατί να μην το ψάξω;
Εδώ πήγα κολυμπητήριο, που έλεγα δεν θα μπω σε πισίνα ποτέ!
……………………………………………………………………………………………………….
Του τα είπα, που λέτε, χαμογέλασε και μου είπε “Εντάξει!”.
Και είναι σίγουρο ότι δεν  με κορόιδεψε, γιατί ξέρει πως αν μου μπει κάτι στο μυαλό, δύσκολα φεύγει.

Θα  βρω ομάδα. Μία τέτοια ομάδα με αρχάριους ενήλικες  – δεν ξέρω, αν θα με δεχτεί,βέβαια, αλλά δεν έχει σημασία.
Δεν με νοιάζει να παίξω πρωταθλήματα (Μεταξύ μας…δεν μπορώ κιόλας).
Με νοιάζει να ευχαριστηθώ την προπόνηση και ένα “φιλικό” παιχνίδι.

Και να το θυμηθείτε, θα το κάνω!

(Άκου, “Κοντεύεις 50!”….Η Χιονάτη δεν γέρασε ποτέ και είναι πάνω από 200 ετών!)

#QuoteOfTheNight

 

quote quote of the night Χιονάτη