Όταν είσαι παιδί του χωριού και στην εφηβεία σου έρχεσαι στην πρωτεύουσα, το τσιμέντο παντού δεν σε ενοχλεί.

Το αντίθετο.

Είναι η έμμεση επιβεβαίωση, ότι ζεις πια στη μεγαλούπολη και ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά σου.

Άσφαλτος,  ψηλές πολυκατοικίες, κολώνες φωτισμού, σύρματα, κεραίες, ταράτσες (πολλές ταράτσες και όχι σκεπές) και ηλιακοί θερμοσίφουνες. Πολλοί θερμοσίφουνες!! 

Όσο περνούν τα χρόνια και το καυσαέριο μαυρίζει σιγά-σιγά τα πνευμόνια σου, αρχίζεις να αναζητάς οξυγόνο, πράσινο, φύση,  λίγη χλωροφύλλη, γειτόνοοοι!!

Κανονίζεις εκδρομές εκτός Αθηνών, γεμίζεις τα μπαλκόνια με γλάστρες και πολλούς διαφορετικούς βασιλικούς διαδοχικά (διότι δεν επιβιώνουν-μα…κάθε μέρα πότισμα; ), αρχίζεις να θαυμάζεις τον ορίζοντα, όποτε είναι καθαρός, αλλά κυρίως όταν μπορείς να τον δεις και στο επιτρέπουν οι ψηλές πολυκατοικίες και χαζεύεις τα σύννεφα. Ώρες ατελείωτες.

Ψάχνεις γαλάζιο και φως ψηλά, αφού κάτω έχει τσιμέντο και κακάκια από τα σκυλάκια, χαρτιά από τσίχλες και τσίχλες.

Σε αυτή την αναζήτηση, βρίσκεις το Άλσος της Νέας Σμύρνης καταμεσής των πολυσύχναστων δρόμων και του τσιμέντου και νιώθεις τυχερός, ευτυχισμένος τόσο, που θέλεις να βρεις σπίτι δίπλα του ακριβώς, αλλά δεν το κάνεις, γιατί η περιοχή είναι πανάκριβη (λέμεεε!).

Περιορίζεσαι στις συχνές επισκέψεις,  με παρέα, με το παιδί σου ή και μόνος σου.

Είναι ένας χώρος, που τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει πολύ προς το καλύτερο.

Από τις περιπτώσεις, που σε κάνουν να λες, “Κοίτα! Υπάρχει ελπίδα.”
(Λεφτά όχι. Μην το παραφράζεις.)

.

Έχει αρκετές διαφορετικές εισόδους και η πρόσβαση είναι εύκολη

Στο Άλσος μπορείς να κάνεις γυμναστική, με ασκήσεις στο γκαζόν και στα δέντρα…

και στα οργανα γυμναστικής που… ω, ναι!! είναι διαθέσιμα για όλους.

Kαλόοοο;

Μπορείς να πάρεις το mp3 σου, να επιλέξεις τη μουσική, που σου αρέσει και να κάνεις περίπατο ή να τρέξεις.

 

Μπορείς παρέα με τους φίλους σου και να κάνετε βόλτα ή γυμναστική μαζί ή να πάρετε τον καφέ σας από το κυλικείο του πάρκου ή την πλατεία της Νέας Σμύρνης, που είναι πολύ κοντά και να απολαύσετε το πράσινο.

Μπορείτε να μαζέψετε τα πιτσιρίκια σας και να τα αφήσετε, να ξελυσσάξουν στις ολοκαίνουριες κούνιες, που έχουν τοποθετηθεί.

Υποθέτω, ότι οι επισκέπτες-ριες που πέταξαν κάτω τα χρησιμοποιημένα μωρομάντηλα (μπροστά στο σπιτάκι) και τα άφησαν, έτσι κάνουν και στο σπίτι τους….

Δεν είναι και ένα, ώστε να πω, ότι  ξέφυγε.

 

Ευτυχώς μέσα στο χώρο του Άλσους οι ενδείξεις πολιτισμού είναι πιο ισχυρές από κάτι τέτοιες σκηνές.

(Κάδοι μικροί και μεγάλοι υπάρχουν παντού μέσα στο χώρο.)

Εάν έχετε πολύ μικρά πιτσιρίκια, καθιστοί καφέ δεν θα πιείτε.

Ο χώρος με τις δύο παιδικές χαρές (η μία για τα πολύ μικρά και η άλλη για τα μεγαλύτερα) είναι μεγάλος και πολύ προκλητικός για το πιτσιρίκι, που θέλει να ανακαλύψει τον κόσμο και θα τρέχει από την κούνια στην τραμπάλα κλπ χωρίς να το προλαβαίνετε.

Δήμαρχε (εννοείται και είμαι σίγουρη, ότι με ανακάλυψε  ήδη και είναι αναγνώστης :p), κανόνισε για ένα τουλάχιστον φως στην παιδική χαρά , γιατί όταν νυχτώνει, δεν βλέπεις τη μύτη σου και είναι επικίνδυνα (οπτική επαφή δεν υπάρχει, αλλά και κίνδυνος ατυχήματος υπάρχει).

Μπορείς να επιστρέψεις στα υπόλοιπα καθήκοντά σου. Ευχαριστώ.

 

 Μέσα στο πάρκο έχει και αίθρια (έτσι δεν τα λένε αυτά; )

όπου τα Σαββατοκύριακα,όταν δεν έχει κρύο και βροχή, οικογένειες στήνουν παιδικά πάρτυ.

Είναι καταπληκτική ιδέα!

Και βέβαια, προσπάθησα να βγάλω φωτογραφία κρυφά και εννοείται, ότι δεν τα κατάφερα καλά (γιατί με πήραν χαμπάρι).

Να…εκεί στο βάθος κατάφερα να το πετύχω στην άκρη, που το στολίζουν με μπαλόνια.

Δεν έχω καταλάβει, εάν χρειάζεται να κάνεις κάποια κράτηση, αλλά νομίζω, ότι αρκεί να πας να νωρίς και να “πιάσεις” το χώρο.

Σ’αυτό το χώρο που είναι μια τεράστια σκακιέρα, έφηβοι χορεύουν.

Φέρνουν ηχοσυστήματα και επιδίδονται σε φιγούρες τύπου breakdance (θυμάστε;).

Την ώρα που πήγα, μάλλον κοιμόντουσαν κι ονειρεύονταν φιγούρες.

Eϊπα να κάνω μία εγώ, αλλά ποιός θα με φωτογράφιζε. (#kaikala)

Συνεχίζω.

Στο κέντρο του Άλσους ο χώρος είναι ανοικτός και πολύ μεγάλος, ώστε πιτσιρίκια παίζουν μπάλα, άλλα κάνουν ποδήλατο, άλλα κυνηγιούνται και γονείς κάθονται στο κυλικείο και απολαμβάνουν τον καφέ τους.

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να αποτυπώσω φωτογραφικά το συγκεκριμένο σημείο, καθώς ήταν κλειστός για το Φεστιβάλ, που  γίνεται κάθε Σεπτέμβρη (παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις κλπ).

Αυτό που επίσης μου έκανε μεγάλη θετική εντύπωση από την πρώτη φορά που το είδα, είναι  οι περιστερώνες.

 

“Τί κοιτάς;”

(Αφού δεν με κουτσούλησε…)

Γενικά μαζεύονται διάφορα πουλάκια στο Άλσος, όπως αυτό εδώ, που πήρε χαμπάρι κάποια στιγμή, ότι το παρακολουθούσα και μετά νόμιζε, ότι με έπεισε ότι με παρακολουθεί.

Μπορώ να σας μιλάω ώρες για το Άλσος της Νέας Σμύρνης, δείχνοντάς σας παράλληλα φωτογραφίες.

Είναι ένας πνεύμονας στο κέντρο της πόλης και πραγματικά είναι υπέροχο.

Είναι ένας χώρος, που θα συναντήσετε όλες τις ηλικίες.

Σημειώνω, ότι τις φωτογραφίες τις έβγαλα τέλος καλοκαιριού, οπότε και η βλάστησή της δεν ήταν στα καλύτερά της.

Σκεφτείτε πόσο πιο υπέροχα είναι τις άλλες εποχές.

Ε, δεν είναι για βόλτα;

 

Πληροφορίες αναλυτικά για το Άλσος της Ν.Σμύρνης, αλλά και άλλα άλση και πάρκα στην Αττική  μπορείτε να δείτε εδώ: Αττικό Πράσινο

 

#CheckIn

Άλσος Νέας Σμύρνης Αττικό Πράσινο κέντρο της πόλης παιδική χαρά χώρος άθλησης χώρος αναψυχής