Και να, που και το 2ο βιβλίο της Tετραλογίας της Νάπολης της Έλενας Φερράντε δεν σε αφήνει να το αφήσεις.
Είχα αγαπήσει το 1ο βιβλίο της σειράς, το “Η υπέροχη φίλη μου” και ανυπομονούσα για τη συνέχεια.

Λίγα λόγια για την ιστορία, που έχει το “Το νέο όνομα” :

Η Λίλα και η Έλενα είναι δεκάξι χρονών, εγκλωβισµένες και οι δύο σε ένα αδιέξοδο.
Η νιόπαντρη Λίλα, µόλις αποκτά το επίθετο του άντρα της, νιώθει πως χάνει τον ίδιο της τον εαυτό. Η Έλενα, πρότυπο µαθήτριας τώρα πια, µε τον γάµο της φίλης της ανακαλύπτει πως ασφυκτιά στη γειτονιά της, στον κόσµο που της έµελλε να ζήσει.
Το δεύτερο βιβλίο της Τετραλογίας της Νάπολης, µε αφετηρία αυτό το σηµείο, παρασύρει τον αναγνώστη στην καθηλωτική νιότη των δύο κοριτσιών, παρακολουθώντας τη µεταµόρφωση των ίδιων και του περίγυρού τους. Φόντο η Νάπολη και µια ολόκληρη χώρα στην οποία επωάζονται τα ανησυχαστικά γνωρίσµατα της σηµερινής εποχής.
Οι δυο φίλες αποµακρύνονται, ξανασµίγουν και µέσα από τον σαρωτικό ρυθµό της σχέσης τους συµπληρώνουν το παζλ της ζωής τους, καθεµιά µε τα δικά της κοµµάτια.

Δεν ήταν μόνο η ιστορία του βιβλίου.
Ήταν αυτή η σχέση των δύο φιλενάδων, που γίνεται η κινητήριος δύναμη της μίας για την άλλη, χωρίς να λένε πάντα αυτό που νιώθουν και σκέφτονται.
Αναρωτιέσαι κάποιες στιγμές, εάν είναι τελικά φίλες. Και μετά θυμάσαι δικές σου σχέσεις με φίλες και ξέρεις,  ότι είναι. (Περίεργο πράγμα οι γυναικείες φιλίες.)

Οι δύο ηρωίδες διανύουν αυτή την περίοδο αναζήτησης του εαυτού τους.
Το γεγονός ότι είναι τόσο διαφορετικές, προκαλεί ένα απροσδιόριτστο κρυφό αίσθημα ζήλιας της μίας για την άλλη, χωρίς όμως να εκφράζεται με λέξεις. Αντιθέτως αυτή η ζήλια κρύβει ένα ιδιαίτερο νοιάξιμο.

Είναι μια υγιής σχέση δύο φιλενάδων αυτής της ηλικίας, όπου στην αναζήτηση της δικής τους ταυτότητάς και δοκιμάζοντας τα όριά τους προσπαθούν να ανατρέψουν στεγανά, κανόνες, ακόμη και την εικόνα που έχουν για τον ίδιο τους τον εαυτό.

Μεγαλώνουν μαζί, αλλά και χώρια.
Συναντιούνται και χάνονται.
Ουσιαστικά πάντα η μία έχει ανάγκη την άλλη.
Η Λίλα και η Λενούτσα!
Ερωτεύονται, πληγώνονται και προσπαθούν να κερδίσουν από τη ζωή αυτό που τους αξίζει, με όλες τις συνέπειες.

Νομίζω, ότι το “Το νέο όνομα” με μαγνήτισε ακόμη περισσότερο από το “Η υπέροχη φίλη μου”.
Ίσως γιατί  οι ήρωες  μου ήταν γνωστοί.
Ήξερα πώς ξεκίνησε αυτή η σχέση, πώς ήταν όλοι οι χαρακτήρες και πώς συνέχισαν.
Η ιστορία και ο λόγος της Φερράντε με συνεπήρε τόσο πολύ, που έφτασα σε σημείο, κάποιο από τα βράδια να νυστάζω τρελά, να κουτουλάω, αλλά να μην αφήνω το βιβλίο από τα χέρια μου για να πάω για ύπνο.
Όπως είχα πει και για το 1ο βιβλίο, οι περιγραφές της συγγραφέως είναι τόσο αναλυτικές που βλέπεις μπροστά σου όλες τις σκηνές της ιστορίας.

Θα μου άρεσε πολύ να το δω σε μία σειρά. Με πλάνα από τη Νάπολη εκείνης της εποχής (λες, και έχω δει τη Νάπολη τουτηνής της εποχής, αλλά δεν έχει σημασία).
Πωωω! Τί ωραία, που θα ήταν!

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη σε υπέροχη απόδοση στα ελληνικά από τη Δήμητρα Δότση και χαίρομαι πολύ, γιατί πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε και το 3ο βιβλίο της τετραλογίας “Αυτοί που φεύγουν και αυτοί που μένουν” και ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια.

Τί άλλο να πώ;  Εξαιρετικό.

#booklover

βιβλίο Δήμητρα Δότση Εκδόσεις Πατάκη Έλενα Φερράντε Η Τετραλογία της Νάπολης Η υπέροχη φίλη μου Το νέο όνομα