H αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνω (πολύ το λέω αυτό τελευταία) περνάω φάσεις Been There – Done That και διυλίζω πράγματα.
Κάποιες φορές νιώθω σαν να τα αποδομώ, αλλά δεν με “χαλάει” καθόλου και συνεχίζω να τα αγαπώ γιατί είναι κομμάτια μου.
Είναι σαν εσωτερικός διάλογος με τον εαυτό μου (κάπου την είχα διαβάσει την έκφραση και την σημείωσα για να την χρησιμοποιήσω και να κάνω show off).
Σκέφτομαι και λέω “Χαζούλα ήσουν τότε”, αλλά με συγχωρώ, μωρέ.
Για παράδειγμα (κι εδώ ήθελα να καταλήξω, αλλά να σας το έχω εξηγήσει και λίγο πριν):
Aντιπροχτέ άκουγα το “Like the Way I do” της Melissa της Etheridge κι άρχισα να σκέφτομαι διάφορα. Πρώτα από όλα είναι ένα λατρεμένο τραγούδι και δεν σηκώνω κουβέντα.

Η αίσθηση που έχω κάθε φορά που το ακούω  είναι μια συγκεκριμένη στιγμή ενός συγκεκριμένου παράπονου.

Πολλά χρόνια πριν (σχεδόν 30 – ΧΡΙΘΤΟΥΛΗ ΜΟΥ!) είμαι πολύ ερωτευμένη με κάποιον με τον οποίο κάνουμε παρέα καιρό. Δεν του το έχω πει και δεν του το έχω δείξει.
Όσο ο καιρός περνούσε  λάμβανα μπερδεμένα ομολογουμένως μηνύματα ενδιαφέροντος και άρχιζα να ελπίζω, ότι ίσως κάποια στιγμή γίνει κάτι.

Είναι η εποχή που βγαίνουμε, για να χορέψουμε. Κάποιο από αυτά τα βράδια, λοιπόν, είμαστε όλη η παρέα σε ένα bar και τα πίνουμε και εμφανίζεται ο Αυτός με μία κοπέλα αγκαλιά. ΓΚΛΟΥΠ εγώ, αλλά κιουρία. Δεν έδειξα τίποτα. Σκόνη και θρύψαλα εντός μου, χαμογελαστή και ευχαριστή απ’όξω μου.
Μου ξεφουρνίζει εμένα που είμαι φίλη του, ότι την έρωτεύτηκε 2 μέρες πριν (Ok! Hello!) και είναι πολύ χαρούμενος και αρχίζει να χορεύει.
Στη χαρά του φίλου μας (μπουχουχου από μέσα μου) να από το σφηνάκι στο σκατς με πάγο και σκριουντράιβερ στο ράστι νέιλ αρχίζει να παίζει ο Ντι Τζέις και αυτό το τραγούδι και ήταν από τις φορές που χόρευα ένα τραγούδι όχι μόνο γιατί είναι ωραίο, αλλά και για τους στίχους του. Εκείνο το φάκινκ παράπονο.

 

 

Like the way I do, τραγουδούσε η Melissa και δώστου να κάνω συγκρίσεις εγώ που τόσο καιρό έχω κάνει τόσα και μπλα μπλα μπλα και όχι να το παινευτώ αλλά ήμαν και πιο αψηλή από την άλλη κοπέλα (Αυτουνού τελικά δεν του άρεσαν οι ψηλές, όπως αποδείχτηκε στην πορεία. Άλλη μία απόδειξη ότι το ύψος δεν μετράει.)

Πάντα θα έχω εκείνη την εικόνα σε εκείνο το bar πριν από τόσα χρόνια.

Και τώρα που έχω μεγαλώσει κι έχω ωριμάσει, ακούω το τραγούδι και σκέφτομαι …Καημένη Melissa

Καλή μου, δεν έχει σημασία τί κάνεις εσύ, αλλά τί έχει ανάγκη ο άλλος να πάρει.

Μάλιστα, μπορώ να σου πω, ότι τις περισσότερες φορές σε ερωτεύεται, όταν ΔΕΝ κάνεις, όταν ΔΕΝ δίνεις.

My dear, τις περισσότερες φορές ερωτεύσιμος είναι αυτός που δεν είναι δεδομένος,  που αφήνει τον άλλον να διεκδικήσει, να κυνηγήσει και να παλεύει καθημερινά.

Άρα Melissa μου, όσο κι αν χτυπιόσουν εσύ, όσο κι αν χτυπιόμουν εγώ, ο Αυτός ερωτεύτηκε την άλλη, γιατί ήταν σκερτσόζα και τσαχπίνα και λίγο “Ω! Ήταν τυχαίο!” που έλεγε και η Βουγιούκλο.
Τον παράτησε, βέβαια στο 1οήμερο και μετά τραγουδούσε εκείνος το Like The Way I do,  πίνοντας Τζιν εντ Τόνικ που ήταν και της μόδας! (Μα, ξεπερνάς πράγματα με Τζιν εντ Τόνικ; Τζήζας!)
Ευτυχώς ξενέρωσα γρήγορα με δαύτον αλλά μας έμεινε η ροκιά που λέει και η Χαρούλα!

#SongOfTheDay

 

 

 

Like the way i do Melissa Etheridge quote song o έρωτας